Łarisa Szepitko
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek | |
| Lata aktywności |
1955–1977 |
| Odznaczenia | |
  [1] | |
Łarisa Jefimowna Szepitko (ros. Лариса Ефимовна Шепитько, ur. 6 stycznia 1938 w Artiomowsku, zm. 2 lipca 1979 w obwodzie twerskim) – radziecka reżyserka, scenarzystka i aktorka filmowa.
Życiorys
W 1955 rozpoczęła studia w moskiewskim WGiK, początkowo pod kierunkiem Aleksandra Dowżenki, a po jego śmierci – pod kierunkiem Micheila Cziaurelego. Studia ukończyła w 1963, uzyskując nagrodę za film dyplomowy Ciepło. W swych późniejszych dziełach kilkakrotnie nawiązywała do tematyki wojennej, m.in. w Samotnej (1966) oraz we Wniebowstąpieniu (1976), nagrodzonym Złotym Niedźwiedziem i nagrodą FIPRESCI na 27. MFF w Berlinie.
Była żoną reżysera Elema Klimowa, który po jej niespodziewanej śmierci dokończył przygotowywany przez nią film Pożegnanie. Zginęła w wypadku samochodowym wraz z częścią ekipy filmowej[1].
Wybrana filmografia
Przypisy
- 1 2 Шепитько Лариса Ефимовна. Энциклопедия отечественного кино. [dostęp 2025-04-08]. (ros.).
- 1 2 Kazimierz Nowacki (red.), Z filmem radzieckim na ty, Kraków 1972, s. 56.
Bibliografia
- Barbara Koenig Quart, 1989, Women Directors: The Emergence of a New Cinema, Praeger, ISBN 0-275-93477-3.
- Jeanne Vronskaya, 1972, Young Soviet Film Makers, George Allen and Unwin, ISBN 0-04-791023-2.
Linki zewnętrzne
- Łarisa Szepitko w bazie IMDb (ang.)