Łupki palne

Płonące łupki bitumiczne na wybrzeżu w pobliżu Kimmeridge w Anglii
Wydobywanie łupków bitumicznych za pomocą ładowarki kopalnianej Scooptram ST7 marki Atlas Copco w kopalni Ojamaa należącej do estońskiego holdingu Viru Keemia Grupp

Łupki palne – łupki ilaste lub węglanowe zawierające duże, ale nie większe niż 60% (70% wg Ryki i Maliszewskiej[1]) ilości substancji organicznych, np. bituminów, substancji węglistych[2], ropy naftowej[3]. Czasem ich złoża są eksploatowane[2].

Występują powszechnie na całym świecie. Odmianami łupków palnych są: niektóre odmiany łupków węglowych (łupek sapropelowy, łupek humusowy), łupki bitumiczne, łupek ropny[4][2].

Przypisy

  1. ↑ Ryka i Maliszewska 1982 ↓, hasło „łupki humusowe”.
  2. 1 2 3 Smirnow 1986 ↓.
  3. ↑ Ryka i Maliszewska 1982 ↓, hasło „łupki palne”.
  4. ↑ Ryka i Maliszewska 1982 ↓, hasła „łupki palne” i „łupki węglowe”.

Bibliografia

  • Wacław Ryka, Anna Maliszewska: Słownik petrograficzny. Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982. ISBN 83-220-0150-9. OCLC 69507580.
  • W.I. Smirnow: Geologia złóż kopalin użytecznych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1986, s. 484. ISBN 83-220-0220-3. OCLC 749348486.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.