Łyngmiany
![]() Kościół w Łyngmianach | |
| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Litwy ![]() | |
Łyngmiany (lit. Linkmenys) – wieś na Wileńszczyźnie (Litwa, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim. Położona jest pomiędzy jeziorami Żezdrys (lit. Žiezdras) i Usa (lit. Ūsiai).
Historia
W czasach zaborów miasteczko w gminie Łyngmiany, w powiecie święciańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku miało 290 mieszkańców[1]. W 1905 roku liczyło 701 mieszkańców, 583 dziesięcin[2].
W dwudziestoleciu międzywojennym miasteczko leżało w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie święciańskim, w gminie Kołtyniany.
W 1931 w 101 domach zamieszkiwało 525 osób[3].
Miejscowość należała do miejscowej parafii rzymskokatolickiej. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; mieścił się tu urząd pocztowy obługujący znaczną część terenu gminy[4].
Było miejscowością graniczną położoną na przedwojennej granicy polsko-litewskiej. Znajdowała się tu siedziba wiejskiej gminy Łyngmiany (od 1929 roku przemianowanej na gminę Kołtyniany).
Pod koniec lipca 1941 roku współpracujący z Niemcami litewscy partyzanci zamordowali około 70 Żydów z Łyngmian.
Urodzeni w Łyngmianach
- Ignacy Oziewicz (1887–1966) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego, komendant Narodowych Sił Zbrojnych
- Stanisław Oziewicz (1880–1936) – pułkownik piechoty Wojska Polskiego
Przypisy
- ↑ Akmeniszki, powiat święciański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 13.
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 276
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 48.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 970.
Linki zewnętrzne
- Łyngmiany, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 851.

