Łzawnik drobnozarodnikowy
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
łzawnik drobnozarodnikowy |
| Nazwa systematyczna | |
| Dacrymyces microsporus P. Karst. Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 48: 459 (1889) | |
Łzawnik drobnozarodnikowy (Dacrymyces microsporus P. Karst.) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymyces, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go Petter Adolf Karsten w 1889 roku w Finlandii. Wskazał holotyp. Według Index Fungorum jest to takson niepewny[1]. Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]
Morfologia
Występują w rozproszeniu lub grupowo, czasami zrastając się z sobą, mają kształt małżowaty do mocno cylindrycznego, osadzone są często na szypułkach. Kapelusz wklęsły lub pofałdowany, półkulisty, bladożółty, miękkochrzęstny do twardożelatynowego, o wysokości 1–1,5 mm i średnicy 1–2 mm. Płonne części owocników pokryte prostymi lub rozgałęzionymi, cylindrycznymi, septowanymi, bezbarwnymi, cienkościennymi, brzeżnymi strzępkami. Wewnętrzne strzępki rozgałęzione, cienkościenne, galaretowate, septowane, bezbarwne, o średnicy 2–4 μm, bez sprzążek. Hymenium ograniczone do górnej powierzchni kapelusza. Probazydia 27,5–42,5 × 3,5–4,5 μm, cylindryczne do maczugowatych, później podczas przekształcania się w podstawki rozwidlające się. Bazydiospory nerkowate, z apiculusem u podstawy, cienkościenne, prawie szkliste, 10–14 × 3,5–6,5 μm (średnio 11,5 × 5 μm), 0–1-przegrodowe, kiełkujące za pomocą produkcji zarodników i strzępek kiełkowych[3].
Występowanie i siedlisko
W Polsce do 2003 r. podano jego stanowiska w Babiogórskim i Tatrzańskim Parku Narodowym[2], w późniejszych latach podano następne[4]. Jest rzadki. Na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ma status I – gatunek o nieokreślonym zagrożeniu, o którym wiadomo tylko, że może być wymarły, wymierający, narażony lub rzadki, lecz brak dostatecznej informacji, by zaliczyć go do jednej z tych kategorii[5].
Nadrzewny saprotrof zaliczany do grupy grzybów tremelloidalnych. W Polsce podano jego występowanie w lasach iglastych na drewnie świerków[2], w Japonii na drzewach liściastych, m.in. dębach[3].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2025-05-04] (ang.).
- 1 2 3 Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 210, ISBN 83-89648-09-1.
- 1 2 T. Shirouzu, D. Hirose, S. Tokumasu, Taxonomic study of the Japanese Dacrymycetes, „Persoonia”, 23, 2009, s. 24–25, DOI: 10.3767/003158509X468443.
- ↑ Dacrymyces microsporus (łzawnik drobnozarodnikowy) [online], grzyby.pl [dostęp 2025-05-04] (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 63, ISBN 83-89648-38-5.