Ōji-jinja
 Honden | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Ukończenie budowy |
1820 |
| Zniszczono |
1945 |
| Odbudowano |
1959-1982 |
Położenie na mapie Tokio  | |
Położenie na mapie Japonii  | |
Położenie na mapie prefektury Tokio  | |
 35°45′11,88″N 139°44′09,24″E/35,753300 139,735900 | |
| Strona internetowa | |
Ōji-jinja (jap. 王子神社) – chram[a] shintō w Tokio, w dzielnicy Kita, w Japonii[1].
Historia i opis
Chram powstał ku czci pięciu tzw. książęcych kami: Izanami i Izanagi, Amaterasu, Hayatama i Yamano. Trzy pierwsze kami są patronami małżeństw, rodziny i szczęśliwych związków i z tego powodu chram odwiedzają głównie nowożeńcy i kobiety w ciąży. Być może miejsce kultu istniało tu już w starożytności, jednak pierwsza wzmianka o chramie Ōji pochodzi z 1322.
W 1591 siogun Ieyasu Tokugawa nadał chramowi rangę ważnego sanktuarium. Kolejne rozbudowy nastąpiły w 1634, 1703, 1782 i 1820. W 1737 chram otoczono rozległym ogrodem z drzewami wiśni.
W 1868 chram Ōji został wybrany jako jeden z 10 chramów chroniących Tokio przed złymi wpływami demonów. II wojna światowa przyniosła zniszczenie chramu i otaczającego go parku. Ocalało tylko jedno drzewo, ponad 600-letni miłorząb (pomnik przyrody). Odbudowa chramu trwała od 1959 do 1982. Powstał honden w ozdobnym stylu gongen-zukuri, pomalowany na czarno z dekoracyjnymi złoceniami.
W chramie odbywają się przedstawienia dengaku[1].
Znajduje się tutaj bardzo rzadki w Japonii niewielki chram Seki-jinja ku czci archaicznego kami Semimaru, patrona włosów, peruk oraz muzyki i sztuki[1].
Galeria
Wnętrze sanktuarium
600-letni miłorząb
Seki-jinja
Uwagi
- ↑ W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.
Przypisy
- 1 2 3 Oji-jinja (strona oficjalna): 御由緒 (Historia chramu) (jap.), dostęp: 20.02.2021. [dostęp 2021-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-21)].