Štěpán z Pálče
.png) | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data urodzenia |
ok. 1370 |
| Data śmierci |
po 1422 |
| Rektor Uniwersytetu Karola | |
| Okres sprawowania |
1400 |
| Wyznanie | |
| Prezbiterat |
1394 |
Štěpán z Pálče (ur. około 1370, zm. po 1422) – czeski uczony, duchowny i teolog katolicki o poglądach koncyliarystycznych; do 1412 roku bliski współpracownik Jana Husa, później jego przeciwnik. Uczestnik soboru w Konstancji.
Życiorys
Prawdopodobnie pochodził ze wsi Páleč[1][2].
W 1386 roku uzyskał bakalaureat, a w 1391 roku tytuł magistra sztuk wyzwolonych[1][2]. W 1394 roku otrzymał święcenia kapłańskie. W 1399 roku był dziekanem wydziału sztuk wyzwolonych, a rok później rektorem Uniwersytetu Karola[2]. W 1402 roku uzyskał tytuł bakałarza teologii, a w 1411 roku tytuł magistra (w niektórych źródłach występuje także ze stopniem doktora)[1][3]. Podczas pracy na uniwersytecie związał się z Janem Husem, Hieronimem z Pragi, Jakubkiem ze Stříbra i Stanisławem ze Znojma. Od 1397 roku wraz z Stanisławem ze Znojma wykładał na uniwersytecie nauki Jana Wiklefa[1].
Jako duchowny pełnił m.in. funkcję archidiakona w Kutnej Horze oraz proboszcza w Kouřim[1][2]. W 1408 roku, wraz ze Stanisławem ze Znojma został wysłany na sobór w Pizie, podczas podróży zostali jednak pojmani i uwięzieni w Bolonii pod zarzutem szerzenia herezji[3]. W 1409 roku, w wyniku interwencji króla Wacława IV, powrócili do Czech[2][1].
W 1412 roku pełnił funkcję dziekana wydziału teologicznego Uniwersytetu Karola, w tym samym roku popadł w konflikt z Janem Husem i zerwał z ideologią husycką[1][2][3]. W 1413 roku uzyskał godność kanonika praskiej kolegiaty Wszystkich Świętych, niedługo później popadł w konflikt z Wacławem IV, został pozbawiony urzędów i wygnany z kraju[1].
Brał udział w soborze w Konstancji, podczas którego zeznawał w procesie Jana Husa, określając go jako jednego z najgorszych heretyków. Promował poglądy koncyliaryzmu, podczas soboru współpracował z polską delegacją[2][1][3]. Po spaleniu Jana Husa wyjechał do Polski, od 1418 roku wykładał na Uniwersytecie Krakowskim, pełnił także funkcję archidiakona w Kaliszu[1]. Zmarł po 1422 roku, prawdopodobnie w Kaliszu[1].
Twórczość
Jest autorem m.in. traktatów De ecclesia (1412), De auctoritate Romanae ecclesiae, De potestate clavium i De potestate clavium[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Štěpán z Pálče [online], www.payne.cz [dostęp 2023-04-03].
- 1 2 3 4 5 6 7 KDO BYL KDO v našich dějinách do roku 1918 [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2016 [dostęp 2023-04-03] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-01].
- 1 2 3 4 Štěpán z Pálče [online], www.phil.muni.cz [dostęp 2023-04-03].