Ūla

Ūla
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

Białoruś
Litwa

Długość 85[1] km
Powierzchnia zlewni

752[1] km²

Średni przepływ

5,58[1] m³/s

Źródło
Współrzędne

53°56′42,7″N 24°52′19,9″E/53,945188 24,872207

Ujście
Recypient Mereczanka
Współrzędne

54°09′50,0″N 24°20′11,5″E/54,163891 24,336519

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”

Ūla (w górnym biegu Pelesa; pol. hist. Uła[2][3]; biał. Пеляса, Pielasa; ros. Пеляса, Pielasa) – rzeka płynąca przez Białoruś i Litwę, lewy dopływ Mereczanki[1]. Ma 85 kilometrów długości[1]. Źródło rzeki znajduje się na Białorusi w okolicy wsi Pielasa[1]. Rzeka, na początku nosząca taką samą nazwę, płynie 20 km do granicy z Litwą, potem przez 4 km płynie na granicy litewsko-białoruskiej, następnie przez 61 km przez Litwę, gdzie na wysokości miejscowości Dubicze przyjmuje nazwę Ūla, by na koniec ujść do Mereczanki[1].

Powierzchnia zlewni rzeki obejmuje 752 km²[1]. Średni przepływ wody wynosi 5,58 m³/s[1].

Historycznie rzeka Uła, na krótkim odcinku zwana Dubówką, stanowiła jedno z dwóch ramion Kotry po jej wypływie z bagiennego jeziora Pelasa (zasilanego przez rzekę Pelasę zwaną w górnym biegu Przewożą)[3][4][5][6]. Po osuszeniu jeziora i skanalizowaniu Kotry doszło w tym rejonie do zmiany stosunków wodnych[7][8][9].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 The river Ula (the river Merkys tributary, Varena district). upese.lt. [dostęp 2021-03-21]. (ang.).
  2. Uła (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 788.
  3. 1 2 Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Marcinkańce (pas 32, słup 39), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1927 (pol.).
  4. Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Nowy Dwór (pas 33, słup 39), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1937 (pol.).
  5. Mapa topograficzna 1:100 000, arkusz Lida (pas 33, słup 40), Wojskowy Instytut Geograficzny, 1926 (pol.).
  6. Kotra, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 499.
  7. Uła w OpenStreetMap
  8. Pelasa w OpenStreetMap
  9. Kotra w OpenStreetMap