(133) Cyrene
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
16 sierpnia 1873 |
| Numer kolejny |
133 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,0655 au |
| Mimośród |
0,1370 |
| Peryhelium |
2,6455 au |
| Aphelium |
3,4854 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 135 dni |
| Średnia prędkość |
17,03 km/s |
| Inklinacja |
7,22° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
66,57 km |
| Masa |
3,1 × 1017 kg |
| Średnia gęstość |
2,0? g/cm3 |
| Okres obrotu |
12,708 h |
| Albedo |
0,2563 |
| Jasność absolutna |
7,98m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~133 K |
(133) Cyrene – duża planetoida pasa głównego asteroid.
Odkrycie
Została odkryta 16 sierpnia 1873 roku w Detroit Observatory w mieście Ann Arbor przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Kyrene, nimfy z mitologii greckiej.
Orbita
(133) Cyrene krąży w średniej odległości 3,06 j.a. od Słońca (okres obiegu to 5 lat i 135 dni). Jeden pełny obrót wokół własnej osi wykonuje w czasie 12,7 godziny.
Składa się najprawdopodobniej z krzemianów oraz niklu-żelaza.
Zobacz też
Bibliografia
- (133) Cyrene w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (133) Cyrene w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (133) Cyrene w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)