(135) Hertha
.png) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
18 lutego 1874 |
| Numer kolejny |
135 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,4280 au |
| Mimośród |
0,2065 |
| Peryhelium |
1,9266 au |
| Aphelium |
2,9295 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 286 dni 23 godziny |
| Średnia prędkość |
19,11 km/s |
| Inklinacja |
2,30° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
79,24 km |
| Masa |
5,2×1018 kg |
| Średnia gęstość |
? g/cm3 |
| Okres obrotu |
8,4006 h |
| Albedo |
0,1436 |
| Jasność absolutna |
8,23m |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~179 K |
(135) Hertha – planetoida z pasa głównego asteroid.
Odkrycie
Została odkryta 18 lutego 1874 roku w Clinton położonym w hrabstwie Oneida w stanie Nowy Jork przez Christiana Petersa. Nazwa planetoidy pochodzi od Nerthus bogini germańskiej zwanej też Herthą.
Orbita
Okrąża Słońce w ciągu 3 lat i 287 dni w średniej odległości 2,43 j.a. (135) Hertha należy do rodziny planetoidy Nysa.
Zobacz też
Bibliografia
- (135) Hertha w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (135) Hertha w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (135) Hertha w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)