(139) Juewa
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
10 października 1874 |
| Numer kolejny |
139 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,7833 au |
| Mimośród |
0,1723 |
| Peryhelium |
2,3036 au |
| Aphelium |
3,2631 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 236 dni 2 godziny |
| Średnia prędkość |
17,85 km/s |
| Inklinacja |
10,90° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
156,6 km |
| Masa |
4,0×1018 kg |
| Okres obrotu |
(20 h 59 min 28 s) h |
| Albedo |
0,0557 |
| Jasność absolutna |
7,78m |
| Typ spektralny |
CP |
| Średnia temperatura powierzchni |
~167 K |
(139) Juewa – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 4 lat i 236 dni w średniej odległości 2,78 j.a. Została odkryta 10 października 1874 roku w Pekinie przez Jamesa Watsona. Nazwa planetoidy pochodzi od Juewa (Jue-wa-sing), „Chińskiej gwiazdy szczęścia”[1]. Była to pierwsza planetoida odkryta w Chinach.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 28. ISBN 978-3-540-29925-7.
Bibliografia
- (139) Juewa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (139) Juewa w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (139) Juewa w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)