(153) Hilda
 Planetoida (153) Hilda (w centrum zdjęcia) i widoczne w jej otoczeniu gwiazdy | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
2 listopada 1875 |
| Numer kolejny |
153 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,9731 au |
| Mimośród |
0,1387 |
| Peryhelium |
3,4221 au |
| Aphelium |
4,5241 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
7 lat 335 dni 22 godziny |
| Średnia prędkość |
14,91 km/s |
| Inklinacja |
7,83° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
170,63 km |
| Okres obrotu |
(5 h 57 min 36 s) h |
| Albedo |
0,0618 |
| Jasność absolutna |
7,48m |
| Typ spektralny |
Typ P |
(153) Hilda – planetoida z głównego pasa planetoid. Jej średnica wynosi ok. 170 km.
Odkrycie
Została odkryta 2 listopada 1875 roku w Austrian Naval Observatory (Pula, półwysep Istria) przez Johanna Palisę. Planetoida została nazwana od imienia córki Theodora von Oppolzera, austriackiego astronoma i matematyka.
Orbita
(153) Hilda okrąża Słońce w ciągu 7 lat i 336 dni w średniej odległości 3,97 j.a. Należy ona do rodziny planetoidy Hilda, grupy obiektów o zbliżonych orbitach (rodziny planetoid) i pozostających w rezonansie 3:2 z Jowiszem.
Zobacz też
Bibliografia
- (153) Hilda w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (153) Hilda w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (153) Hilda w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)