(283) Emma
.png) | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
8 lutego 1889 |
| Numer kolejny |
283 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
3,0424 au |
| Mimośród |
0,1526 |
| Peryhelium |
2,5780 au |
| Aphelium |
3,5068 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
5 lat 113 dni 9 godzin |
| Średnia prędkość |
17,07 km/s |
| Inklinacja |
7,99° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
148,06 km |
| Masa |
3,4×1018 kg |
| Średnia gęstość |
~2,0 g/cm3 |
| Okres obrotu |
(6 h 53 min 17 s) h |
| Albedo |
0,0262 |
| Jasność absolutna |
8,72m |
| Satelity naturalne |
1 – S/2003 (283) 1 |
(283) Emma – planetoida z pasa głównego.
Odkrycie
Planetoida została odkryta przez Auguste Charloisa 8 lutego 1889 w Observatoire de Nice w Nicei. Pochodzenie nazwy planetoidy nie jest znane.
Orbita
Orbita 283 Emmy nachylona jest do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 7,99°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 5 lat i 113 dni, krążąc w średniej odległości 3,04 j.a. od Słońca. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 17,07 km/h.
Właściwości fizyczne
Emma ma średnicę ok. 148 km. Jej albedo wynosi 0,026, a jasność absolutna to 8,72m. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 163 K.
Księżyc asteroidy
14 lipca 2003 W.J. Merline odkrył za pomocą teleskopu Keck II obecność małego księżyca Emmy o średnicy 12 km, orbitującego w odległości ok. 596 ± 3 km od tej planetoidy. Według danych IAU średnia odległość od Emmy wynosi 370 km[1]. Obecnie księżyc ten nosi tymczasowe oznaczenie S/2003 (283) 1.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ „Circular [IAUC] 8165”
Bibliografia
- (283) Emma w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (283) Emma w bazie Minor Planet Center (ang.)