(30) Urania
%252C_deconvolved.pdf.jpg) Obraz uzyskany przez Very Large Telescope | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
22 lipca 1854[1] |
| Numer kolejny |
30 |
| Charakterystyka orbity (2024-10-17) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka | |
| Mimośród |
0,1269[1] |
| Peryhelium | |
| Aphelium | |
| Okres obiegu wokół Słońca |
3 lata 233 dni 13[1] godzin |
| Średnia prędkość |
19,29 km/s |
| Inklinacja |
2,07[1]° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | |
| Masa |
1,3 ± 0,9 ×1018[2] kg |
| Średnia gęstość |
3,7 ± 2,7[2] g/cm3 |
| Okres obrotu | |
| Albedo | |
| Jasność absolutna | |
| Typ spektralny | |
| Średnia temperatura powierzchni |
~177 K |
(30) Urania – planetoida z pasa głównego planetoid.
Odkrycie i nazwa
Planetoida została odkryta 22 lipca 1854 roku w Londynie przez Johna Hinda[1].
Nazwa pochodzi od Uranii (jej imię oznacza Niebiańska), która była muzą astronomii w mitologii greckiej[3].
Orbita
Planetoida okrąża Słońce w ciągu 3 lat i około 234 dni, w średniej odległości 2,37 au[1].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 (30) Urania w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2025-01-01]
- 1 2 3 4 P. Vernazza, M. Ferrais, L. Jorda, J. Hanuš, B. Carry i inni. VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. „Astronomy and Astrophysics”. 54, s. A56, 2021. (ang.).
- ↑ (30) Urania. W: Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Berlin, Heidelberg: Springer, 2007, s. 18. DOI: 10.1007/978-3-540-29925-7_31. ISBN 978-3-540-00238-3. (ang.).
Bibliografia
- (30) Urania w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (30) Urania w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (30) Urania w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)