(3131) Mason-Dixon
 | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
24 stycznia 1982 |
| Numer kolejny |
3131 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1982 BM1 |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
2,9224 au |
| Mimośród |
0,0429 |
| Peryhelium |
2,7970 au |
| Aphelium |
3,0478 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
4 lata 364 dni 19 godzin |
| Średnia prędkość |
17,41 km/s |
| Inklinacja |
2,41° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Okres obrotu |
19,748 h |
| Jasność absolutna |
12,0m |
(3131) Mason-Dixon – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 5,0 lat w średniej odległości 2,92 au. Odkrył ją 24 stycznia 1982 roku Edward Bowell w Anderson Mesa Station (placówce Lowell Observatory). Nazwa planetoidy pochodzi od nazwisk dwóch brytyjskich astronomów: Charlesa Masona i Jeremiaha Dixona[1].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2007, s. 258–259. ISBN 978-3-540-29925-7.
Linki zewnętrzne
- (3131) Mason-Dixon w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- Diagram orbity (3131) Mason-Dixon w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (3131) Mason-Dixon w bazie Minor Planet Center (ang.)