(574372) 2010 JO179

(574372) 2010 JO179
Odkrywca

Outer Solar System Origins Survey (OSSOS)

Data odkrycia

10 Maja 2010

Numer kolejny

574372

Charakterystyka orbity (2025-05-05)
Przynależność
obiektu

obiekt transneptunowy,
dysk rozproszony[1]

Półoś wielka

77,77[2] au

Mimośród

0,4972[2]

Peryhelium

39,11[2] au

Aphelium

116,44[2] au

Okres obiegu
wokół Słońca

685,9[2] lat

Inklinacja

32,05[2]°

Charakterystyka fizyczna
Średnica

ok. 619(?)[1] km

Okres obrotu

30,6[3] h

Albedo

ok. 0,124[1]

Jasność absolutna

ok. 3,86[2]m

(574372) 2010 JO179 – duży, rezonansowy obiekt transneptunowy, klasyfikowany przez niektóre źródła klasyfikują go jako obiekt dysku rozproszonego[4][5]. Obiekt został odkryty w 2010 roku[6].

Pierwsze obserwacje

Minor Planet Center podaje jako pierwszą obserwację tego obiektu, obserwację z dnia 10 maja 2010 r. wykonaną za pomocą teleskopu Pan-STARRS w obserwatorium Haleakalā na Hawajach[6]. Obserwacje zostały wykonane w ramach badania Outer Solar System Origins Survey (OSSOS)[3]. Istnieją cztery obrazy przedodkryciowe z lutego 1951 r.[6] Obrazy przedodkryciowe pochodzą z tego samego roku, w którym obiekt osiągnął Peryhelium[7][2].

Oznaczenie i nazwa

2010 JO179 otrzymał od Minor Planet Center stały numer (574372) w katalogu planetoid (M.P.C. 133504) z 10 sierpnia 2021 roku[8]. Obiekt nosi też oznaczenie tymczasowe 2010 JO179[3].

Orbita

Długoterminowe obserwacje sugerują, że 2010 JO179 znajduje się w metastabilnym rezonansie 5:21 z Neptunem[3], jednak niektóre źródła klasyfikują go jako obiekt dysku rozproszonego[4][5].

Krąży po orbicie, której peryhelium znajduje się 39,1 au od Słońca, natomiast w aphelium jej odległość od Słońca wynosi 116,44 au. Półoś wielka tej orbity ma 77,77 au, mimośród wynosi 0,4972, a nachylenie względem ekliptyki 32,05°. Obiega Słońce w czasie około 686 lat[2].

Charakterystyka fizyczna

Fotometryczne obserwacje 2010 JO179 dały monomodalną krzywą blasku z wolnym okresem obrotu wynoszącym 30,6 godzin, co sugeruje raczej kulisty kształt ze znaczną nierównością albedo. Alternatywne rozwiązanie bimodalnej krzywej blasku jest uważane za mniej prawdopodobne. Podwoiłoby ono okres i sugerowałoby elipsoidalny kształt ze stosunkiem osi wynoszącym co najmniej 1,58[3]. Szacunkowa średnica w zależności od źródła wynosi między 597 a 900 km, natomiast albedo wynosi między 0,07 a 0,21[3][4][1].

Jego absolutna wielkość gwiazdowa wynosi ok. 3,86m[2].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Wm. Robert Johnston: List of Known Trans-Neptunian Objects. Johnston’s Archive, 2024-02-27. [dostęp 2025-02-22]. (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 (574372) 2010 JO179 w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [dostęp 2025-02-22]
  3. 1 2 3 4 5 6 Matthew J. Holman i inni, A Dwarf Planet Class Object in the 21:5 Resonance with Neptune, „The Astrophysical Journal Letters”, 855 (1), 2018, L6, DOI: 10.3847/2041-8213/aaadb3, ISSN 2041-8205 [dostęp 2025-01-29].
  4. 1 2 3 Astronomer Mike Brown [online], web.gps.caltech.edu [dostęp 2025-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2025-01-18] (ang.).
  5. 1 2 List Of Centaurs and Scattered-Disk Objects [online], www.minorplanetcenter.org [dostęp 2025-01-29].
  6. 1 2 3 IAU Minor Planet Center [online], www.minorplanetcenter.net [dostęp 2025-01-31].
  7. LANOIS, DANIEL (19 SEP 1951–), Routledge, 12 listopada 2004, s. 1195–1198, DOI: 10.4324/9780203484272-445, ISBN 978-0-203-48427-2 [dostęp 2025-01-31].
  8. M.P.C. 133504, [w:] MPC/MPO/MPS Archive [online], www.minorplanetcenter.net, s. 1292 [dostęp 2025-01-31] (ang.).