(944) Hidalgo
 | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
31 października 1920 |
| Numer kolejny |
944 |
| Oznaczenie tymczasowe |
1920 HZ |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu |
|
| Półoś wielka |
5,7437 au |
| Mimośród |
0,6600 |
| Peryhelium |
1,9528 au |
| Aphelium |
9,5345 au |
| Okres obiegu wokół Słońca |
13 lat 279 dni 15 godzin |
| Średnia prędkość |
10,94 km/s |
| Inklinacja |
42,55° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica |
38 km |
| Masa |
8,4×1015 kg |
| Średnia gęstość |
2,0? g/cm3 |
| Okres obrotu |
(10 h 3 min 47 s) h |
| Albedo |
0,06 |
| Jasność absolutna |
10,8m |
| Typ spektralny |
Typ D |
| Średnia temperatura powierzchni |
~116 K |
(944) Hidalgo – planetoida z grupy centaurów.
Odkrycie
Została odkryta 31 października 1920 roku w Hamburg-Bergedorf Observatory w Bergedorfie przez Waltera Baade. Nazwa planetoidy pochodzi od Miguela Hidalgo, patrona ekspedycji do Meksyku, gdzie niemieccy astronomowie obserwowali w 1923 roku zaćmienie Słońca. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (944) 1920 HZ. Wieloletnią obserwację nowo odkrytej planetoidy Hidalgo prowadził polski astronom z Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie Kazimierz Jantzen, który pozostawił po sobie wartościową publikację na jej temat.
Orbita
944 Hidalgo okrąża Słońce w ciągu 13 lat i 280 dni w średniej odległości 5,74 au. Inklinacja tej planetoidy jest stosunkowo duża, wynosi 42,55°. Orbita 944 Hidalgo charakteryzuje się dużym mimośrodem wynoszącym 0,66. Dlatego w peryhelium (1,95 au znajduje się wewnątrz pasa głównego planetoid, a w aphelium (9,53 au) sięga orbity Saturna. Jest to pierwsza poznana planetoida należąca do grupy centaurów. Hidalgo nie jest jednak klasycznym centaurem; może być obiektem mającym kometarne pochodzenie.
Zobacz też
Bibliografia
- (944) Hidalgo w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (944) Hidalgo w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (944) Hidalgo w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)