50 złotych 1983 Ignacy Łukasiewicz

Moneta 50 złotych 1983 Ignacy Łukasiewicz – okolicznościowa moneta pięćdziesięciozłotowa, wprowadzona do obiegu 6 maja 1983 r. zarządzeniem z 22 kwietnia 1983 r. (M.P. z 1983 r. nr 16, poz. 92), wycofana z dniem denominacji z 1 stycznia 1995 r., rozporządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)^[1].

Moneta była bita w ramach serii tematycznej Wielcy Polacy^[2].

W centralnej części umieszczono godło – orła bez korony, po bokach rok „1983", pod łapą znak mennicy w Warszawie, poniżej napis „ZŁ 50 ZŁ”, dookoła napis „POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA”^[1].

Na tej stronie monety znajduje się popiersie Ignacego Łukasiewicza, dookoła napis „IGNACY ŁUKASIEWICZ • 1822–1882”, a nad lewym ramieniem króla, monogram projektantki^[1].

Monetę bito w Mennicy Państwowej, w miedzioniklu, na krążku o średnicy 30,5 mm, masie 11,7 grama, z rantem ząbkowanym, w nakładzie 611 700 sztuk, według projektów^[1]:

• Anny Jarnuszkiewicz (awers) oraz
• Stanisławy Wątróbskiej-Frindt (rewers).

Moneta jest jedną z jedenastu pięćdziesięciozłotówek okolicznościowych bitych w miedzioniklu latach 1979–1983^[3].

Istnieje wersja tej monety należąca do serii próbnej w niklu z wypukłym napisem „PRÓBA”, wybita w nakładzie 500 sztuk oraz wersja próbna technologiczna, z wypukłym napisem „PRÓBA”, w miedzioniklu, w nakładzie 20 sztuk^[4].

• 50 złotych

• wizerunek monety
• wizerunek monety