5 Dywizjon Kawalerii
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Kazimierz Choroszewski |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
.svg.png){kind=small}
5 Dywizjon Kawalerii – jednostka rozpoznawcza Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR.
5 Dywizjon Kawalerii rozpoczęto formować w miejscowości Tatiszczewo w drugiej połowie września 1941 roku. Wchodził w skład 5 Wileńskiej Dywizji Piechoty. 22 grudnia 1941 roku na podstawie rozkazu dowództwa 5 DP dywizjon został przemianowany na Pułk Kawalerii 5 Dywizji Piechoty.
W lutym 1942 roku na podstawie rozkazu dowódcy PSZ w ZSRR L.dz.650/Org./Tj./42 pułk został rozformowany, a żołnierze weszli w skład organizującego się 1 Pułku Ułanów Krechowieckich i zakwaterowani w miejscowości Otar[1].
Organizacja i obsada personalna dywizjonu
- dowódca dywizjonu – mjr Kazimierz Choroszewski z 4 puł.[a]
- dowódca 1 szwadronu – rtm. Apolinary Walerian z 13 puł
- dowódca 2 szwadronu – rtm. Narcyz Łopianowski z 1 puł
- dowódca plutonu ckm – ppor. Edmund Kowalewski
Uwagi
- ↑ we wrześniu 1939 roku kwatermistrz Ośrodka Zapasowego Wileńskiej BK
Przypisy
- ↑ Wawer 2001 ↓, s. 152-153, 171.
Bibliografia
- Bohdan Królikowski: Kres ułańskiej epopei : szkice do dziejów kawalerii rozpoznawczej i pancernej Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie 1939–1947. Lublin: Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, 2007. ISBN 873063323.
- Zbigniew Wawer: Znowu w polskim mundurze. Armia Polska w ZSRR sierpień 1941- marzec 1942. Warszawa: Zbigniew Wawer Prod. Film. i Międzynarodowa Szkoła Menedżerów sp.z.o.o., 2001. ISBN 83-86891-71-8.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa: KAW RSW „Prasa- Książka - Ruch, 1981.