7 Batalion Wojsk Kolejowych
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1951 |
| Rozformowanie |
1957 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
mjr Eugeniusz Majer |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 2655[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
7 Batalion Wojsk Kolejowych – oddział wojsk kolejowych Sił Zbrojnych PRL.
Batalion sformowano w 1951 roku we Wrześni[2]. Organizowano go według etatu 10/14 o stanie osobowym 830 żołnierzy i 8 kontraktowych[3]. Zalążki zorganizowano na bazie 5 batalionu wojsk kolejowych w Darłowie.
W sierpniu 1957 roku batalion rozformowano. Część kadry i żołnierzy przeniesiono do 3 batalionu wojsk kolejowych w Przemyślu[4].
Zadania mobilizacyjne
Na czas wojny batalion mobilizował 7 Brygadę Wojsk Kolejowych[5] w składzie:
- dowództwo brygady
- 102 kompania łączności
- 84, 87, 95, 97 bataliony drogowe
- 32, 34 bataliony mostowe
- 7 kompania rozpoznania technicznego
- 2 kompania minowania specjalnego
- 6 kompania mechanizacji robót
Dowódcy batalionu
- mjr Eugeniusz Majer
- ppłk Włodzimierz Godek
- kpt. Marian Gembora
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Rozkaz Ministra ON Nr 0045/0rg z 17 maja 1951 roku
- ↑ Piotrowski 2003 ↓, s. 233.
- ↑ 2 Pułk Komunikacyjny .... [dostęp 2012-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
- ↑ Piotrowski 2003 ↓, s. 234.
Bibliografia
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- 2 Pułk Komunikacyjny w Inowrocławiu. 2pk.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
