A-ha

a-ha
Ilustracja
a-ha podczas koncertu w 2005
Rok założenia

1982

Pochodzenie

 Norwegia

Gatunek

euro pop[1], new wave[1], synth pop[1], indie rock[1], rock alternatywny[1], dance rock[1], pop alternatywny[1], dance[1], euro rock[1], muzyka filmowa[1], punk[1], contemporary pop[1], contemporary rock[1]

Aktywność

1982–1994, 1998–2010, od 2015

Wydawnictwo

Warner Bros. Records, Universal Music Group

Skład
Morten Harket – śpiew
Magne Furuholmen – keyboard, gitara
Paul Waaktaar-Savoy – śpiew, gitara
Strona internetowa

a-ha (wymowa: ɑˈhɑː) – norweski zespół muzyczny wykonujący muzykę pop, będącą wypadkową stylów rock, synth pop oraz new wave. Zespół powstał w 1982 z inicjatywy wokalisty Mortena Harketa, gitarzysty Påla Waaktaara oraz klawiszowca Magne Furuholmena.

Grupa uchodzi za jeden z najlepiej sprzedających się zespołów europejskich; do tej pory sprzedał na całym świecie ponad 50 milionów płyt, które osiągnęły status platynowych i multiplatynowych, złotych oraz srebrnych.

Historia zespołu

Paul Waaktaar-Savoy i Magne Furuholmen, gitarzyści i klawiszowcy, od 1972 rywalizowali ze sobą jako liderzy zespołów Black Days i Black Sapphire[2]. W 1977 utworzyli zespół Spider Empire, który później przemianowali na The Bridges[2]. W ramach działania tego zespołu wydali w 1980 album pt. Fakkeltog[2].

W 1981 stworzyli z Mortenem Harketem, ówczesnym wokalistą zespołu Soldier Blue, formację a-ha[2]. Niedługo po założeniu grupy przeprowadzili się do Londynu, co umożliwiło im rozwój artystyczny oraz zaowocowało w krótkim czasie znaczną popularnością w USA i Wielkiej Brytanii. Na początku kariery byli porównywani do grupy Duran Duran[2].

Pasmo sukcesów przeżyli w latach 80., głównie za sprawą wydanego w 1984 singla „Take on Me” pochodzącego z albumu Hunting High and Low (1985)[2]. Nagrali utwór „The Living Daylights” na potrzeby ścieżki dźwiękowej do W obliczu śmierci (1987), 15. filmu z cyklu przygód Jamesa Bonda[2]. W latach 80. wydali jeszcze dwa albumy studyjne: Scoundrel Days (1986) i Stay on These Roads (1988)[2], a także wydawnictwo pt. Interview Picture View (1988) zawierające wywiady z członkami a-ha[2]. W 1990 premierę miał ich album pt. East of the Sun, West of the Moon[2].

W wyniku spadku popularności w 1994 ogłosili zakończenie działalności. Reaktywowali się w 1998 w niezmienionym składzie, lecz po 12 latach ponownie zakończyli działalność, grając pożegnalny koncert 4 grudnia 2010 roku[3]. W 2015 roku grupa wznowiła działalność[4].

Dyskografia

Albumy studyjne
Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
NOR
[5]		 AUT
[6]		 UK
[7]		 CHE
[8]		 USA
[9]
Hunting High and Low
  • Data: 31 maja 1985
  • Wydawca: Warner Bros. Records
 1121015
  • UK: 3x platynowa płyta[10]
  • BRA: złota płyta[11]
Scoundrel Days
  • Data: 6 października 1986
  • Wydawca: Warner Bros. Records
 192674
  • UK: platynowa płyta[10]
  • BRA: platynowa płyta[11]
Stay on These Roads
  • Data: 1 maja 1988
  • Wydawca: Warner Bros. Records
 1926148
  • BRA: platynowa płyta[11]
  • UK: złota płyta[10]
East of the Sun, West of the Moon
  • Data: 22 października 1990
  • Wydawca: Warner Bros. Records
 1231216–
  • CHE: złota płyta[12]
  • BRA: złota płyta[11]
  • UK: srebrna płyta[10]
Memorial Beach
  • Data: 14 czerwca 1993
  • Wydawca: Warner Bros. Records
 1361739–
Minor Earth Major Sky
  • Data: 17 lipca 2000[13]
  • Wydawca: Warner Bros. Records
 14273–
  • CHE: złota płyta[14]
Lifelines
  • Data: 14 maja 2002[15]
  • Wydawca: Warner Bros. Records
 12676–
Analogue
  • Data: 8 listopada 2005[16]
  • Wydawca: Universal Music Group
 1182421–
  • UK: srebrna płyta[10]
Foot of the Mountain
  • Data: 21 lipca 2009[17]
  • Wydawca: Universal Music Group
 211512–
Cast in Steel
  • Data: 4 września 2015[18]
  • Wydawca: Universal Music Group
 21389–
  • UK: srebrna płyta[10]
True North
  • Data: 21 października 2022[19]
  • Wydawca: Music for Nations
 –
    „–” album nie był notowany.
    Albumy koncertowe
    Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście
    NOR
    [5]    		 AUT
    [6]    		 UK
    [7]    		 CHE
    [8]
    A-ha Live at Vallhall –
    Homecoming Grimstad Benefit Concert
    • Data: 2001
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 43–––
    How Can I Sleep with
    Your Voice in My Head
    • Data: 25 marca 2003[20]
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 473–36
    A-ha Live at Vallhall –
    Sight & Sound series CD & DVD set
    • Data: 2008
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––––
    Ending on a High
    Note: The Final Concert
    • Data: 5 kwietnia 2011[21]
    • Wydawca: Universal Music Group
    		 3614352
    „–” album nie był notowany.
    Kompilacje
    Tytuł Dane dot. albumu Pozycja na liście Certyfikat
    NOR
    [5]    		 AUT
    [6]    		 UK
    [7]    		 CHE
    [8]
    On Tour in Brazil
    • Data: 1989
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––––
    • BRA: platynowa płyta[11]
    Best in Brazil
    • Data: 1989
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––––
    • BRA: złota płyta[11]
    A-ha en Argentina
    • Data: 1989
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––––
    Headlines and Deadlines – The Hits of A-ha
    • Data: 4 listopada 1991
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 9321240
    • UK: platynowa płyta[10]
    Minor Earth Major Box
    • Data: 26 lutego 2001
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––––
    A-ha Tour Brasil – Agosto 2002
    • Data: 2002
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––––
    The Singles: 1984–2004
    • Data: 29 listopada 2004
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 4–––
    The Definitive Singles Collection 1984–2004
    • Data: 11 kwietnia 2005[22]
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––14–
    • UK: złota płyta[10]
    A-ha Trilogy: Three Classic Albums
    • Data: 5 grudnia 2005
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––––
    Hunting High and Low (Deluxe Edition)
    • Data: 6 lipca 2010
    • Wydawca: Rhino/Warner Bros.
    		 32–165–
    Scoundrel Days (Deluxe Edition)
    • Data: 6 lipca 2010
    • Wydawca: Rhino/Warner Bros.
    		 27–190–
    25
    • Data: 12 października 2010[23]
    • Wydawca: Rhino/Warner Bros.
    		 69106
    • NOR: 2x platynowa płyta[24]
    • UK: srebrna płyta[10]
    Hunting High and Low 30th Anniversary
    • Data: 2015
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 25–83–
    Stay On These Roads (Deluxe Edition)
    • Data: 2015
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––145–
    East Of The Sun (Deluxe Edition)
    • Data: 2015
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––186–
    Memorial Beach (Deluxe Edition)
    • Data: 2015
    • Wydawca: Warner Bros. Records
    		 ––184–
    „–” album nie był notowany.

    Nagrody i wyróżnienia

    Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło
    1985 Pop Hunting High and Low Spellemannprisen Laur [25]
    Årets spellemann Laur
    1986 Pop Scoundrel Days Laur
    Spesialpris: juryens hederspris A-ha Laur
    Årets musikkvideo „Hunting High and Low” Laur
    2000 Årets videoprisen „Velvet” Laur
    Spesialpris: juryens hederspris A-ha Laur
    2008 Tidenes VG-listelåt „Take on Me” Laur
    2010 Hederspris A-ha Laur [26]

    Przypisy

    1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 Kelvin Hayes, a-ha Biography [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Wiesław Weiss, Rock. Encyklopedia, Wydawnictwo Iskry, 1991, s. 18, ISBN 83-207-1374-9.
    3. ↑ Norway’s a-ha to call it quits. www.hollywoodreporter.com. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    4. ↑ A-ha reforming 30 years after Take on Me and Morten Harket hasn’t changed a bit. www.mirror.co.uk. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    5. 1 2 3 a-ha Norwegian Albums Chart. norwegiancharts.com. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    6. 1 2 3 a-ha Austrian Albums Chart. austriancharts.at. [dostęp 2016-01-18]. (niem.).
    7. 1 2 3 a-ha UK Chart History. www.officialcharts.com. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    8. 1 2 3 a-ha Swiss Albums Chart. www.swisscharts.com. [dostęp 2016-01-18]. (niem.).
    9. ↑ a-ha Billboard Chart History. www.allmusic.com. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    10. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 BPI: a-aha. www.bpi.co.uk. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    11. 1 2 3 4 5 6 ABPD Certifications. Associação Brasileira dos Produtores de Discos. [dostęp 2010-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-06)]. (ang.).
    12. ↑ Swiss Charts Awards 1990. www.swisscharts.com. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    13. ↑ Aaron Badgley, a-ha Minor Earth Major Sky review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    14. ↑ Swiss Charts Awards 2000. www.swisscharts.com. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    15. ↑ Kelvin Hayes, a-ha Lifelines review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    16. ↑ Sharon Mawer, a-ha Analogue review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    17. ↑ Jon O’Brien, a-ha Foot of the Mountain review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    18. ↑ a-ha Cast in Steel. www.allmusic.com. [dostęp 2016-01-18]. (ang.).
    19. ↑ a-ha True North. www.allmusic.com. [dostęp 2023-03-19]. (ang.).
    20. ↑ Tim DiGravina, a-ha How Can I Sleep with Your Voice in My Head review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    21. ↑ Jon O’Brien, a-ha Ending on a High Note: The Final Concert: Live at Oslo Spektrum: December 4, 2010 review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    22. ↑ James Christopher Monger, a-ha The Definitive Singles Collection: 1984-2004 review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    23. ↑ Stephen Thomas Erlewine, a-ha 25: The Very Best of a-ha review [online], www.allmusic.com [dostęp 2016-01-18] (ang.).
    24. ↑ IFPI Norsk platebransje [online], www.ifpi.no [dostęp 2016-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2011-05-10] (norw.).
    25. ↑ Spellemannprisen (wyszukaj „A-ha” pod „SØK I ARKIVET”). www.spellemann.no. [dostęp 2016-01-16]. (norw.).
    26. ↑ Karpe Diem ble årets spellemenn. www.nrk.no. [dostęp 2016-01-16]. (norw.).

    Linki zewnętrzne

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.