Abram Bombel
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
Lekarz, przedsiębiorca |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość | |
| Uczelnia | |
| Wydział |
lekarski |
Abram Bombel (ur. 21 czerwca 1892 w Skierniewicach, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – polski lekarz i przedsiębiorca narodowości żydowskiej, podporucznik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Syn Mojżesza (Mieczysława) i Róży[1]. Jako dziecko (1896) należał do dozoru bożniczego w Skierniewicach, a w 1916 został reprezentantem społeczności żydowskiej w radzie miasta Skierniewic. Ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim na wydziale lekarskim. Był doktorem nauk medycznych i specjalistą chorób wewnętrznych (internistą) oraz ginekologiem. W czasie wojny 1918–1921 służył w 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w departamencie Sanitarnym Ministerstwa Spraw Wojskowych, a także należał do personelu medycznego pociągu sanitarnego Heleny Paderewskiej[1]. Abram Bombel działał w radzie sanitarnej przy Szpitalu Ujazdowskim. W roku 1927 został mianowany podporucznikiem[1]. W tym samym okresie został przydzielony do służb medycznych jako lekarz do 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie.
W czasie kampanii wrześniowej 1939, po agresji ZSRR na Polskę, w nieznanych okolicznościach dostał się do niewoli sowieckiej. Osadzono go w obozie jenieckim w Kozielsku[1]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim i tam pogrzebany w bezimiennej mogile zbiorowej, gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[2][3]. W miejscu tym prowadzone były ekshumacje i prace archeologiczne[4], jednak nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943. Figuruje na liście wywózkowej 059/1 z maja 1940[1].
Życie prywatne
Abram Bombel wraz z żoną Ruchlą (Rachelą) mieszkał w Warszawie[1]. Był skierniewickim przedsiębiorcą, który przyczynił się do budowy Skierniewickich Koszar Wojskowych.
Upamiętnienie
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień porucznika[5][6][7]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[8][9][10].
Jest jednym z 305 lekarzy pochowanych na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu i upamiętnia go tabliczka epitafijna nr 269[11].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 46.
- ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-06-27] (pol.).
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. LIII.
- ↑ Historia Zbrodni Katynskiej [online] [dostęp 2024-12-10] (pol.).
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 135 [dostęp 2024-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Zbrodnia katyńska, miedzy prawdą i kłamstwem [online], edukacja.ipn.gov.pl, 2008, s. 215 [dostęp 2024-09-17] (pol.).
- ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).
- ↑ Harmonogram odczytywania nazwisk osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie [online], policja.pl, s. 1-4 [dostęp 2024-08-28] (pol.).
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2023-09-15].
- ↑ Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu [online], www.oil.org.pl [dostęp 2024-12-17] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06].
Bibliografia
- Dzieje Skierniewic – PWN Jan Józefecki
- Jewish.org – lasy Katyńskie
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Убиты в Катыни. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów obozu NKWD w Kozielsku, rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego Komitetu Centralnego Wszechzwiązkowej Komunistycznej Partii (b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2015. ISBN 978-5-78700-123-5.