Szpilowłoska

Szpilowłoska
Acanthoscurria
Ausserer, 1871
Ilustracja
Acanthoscurria juruenicola
Ilustracja
Acanthoscurria cordubensis
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

ptaszniki

Rodzina

ptasznikowate

Rodzaj

szpilowłoska

Typ nomenklatoryczny

Mygale geniculata C.L. Koch, 1841

Synonimy
  • Acanthopalpus Doleschall, 1871
  • Callyntropus Ausserer, 1875
  • Trasyphoberus Simon, 1903
Acanthoscurria gomesiana

Szpilowłoska[1] (Acanthoscurria) – rodzaj pająków z rodziny ptasznikowatych. Obejmuje 19 opisanych gatunków. Zamieszkują Amerykę Południową i Małe Antyle.

Morfologia i zasięg

Charakterystyczną cechą tego rodzaju jest budowa narządu strydulacyjnego u obu płci. Ma on postać umieszczonej na tylnej powierzchni krętarzy nogogłaszczków grupki licznych, tęgich, pierzastych szczecinek o formie zaostrzonej lub maczugowatej oraz przeciwstawnej jej grupy pierzastych, w większości zaostrzonych kolców przemieszanych z jednym lub dwoma kolcami niezmodyfikowanymi umieszczonej na przedniej powierzchni krętarzy odnóży pierwszej pary[2][3]. Szczecinek strydulacyjnych brak jest zupełnie na biodrach nogogłaszczków i odnóży. Ostania para odnóży nie jest wyraźnie grubsza od pierwszej oraz ma goleń węższą od uda, a na nadstopie smukłe i walcowate[2]. Samiec ma na goleni przedniego odnóża pojedynczy hak (apofizę) umieszczony po wewnętrznej stronie. Na goleni nogogłaszczka samca również wykształcona jest ostrogowata apofiza[2][3].

Rodzaj neotropikalny, w większości ograniczony zasięgiem do Ameryki Południowej, z jednym tylko gatunkiem występującym na Małych Antylach. Większość jego przedstawicieli, bo 12 gatunków, występuje w Brazylii[4].

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został w 1871 roku przez Antona Ausserera na łamach „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”[5]. Eugène Simon w 1892 roku zsynonimizował z nim rodzaj Acanthopalpus[6], a w 1903 roku Callyntropus[7]. Z kolei w 1985 roku Robert Raven zsynonimizował z nim rodzaj Trasyphoberus[8]. W 2020 roku Ray Gabriel dokonał częściowej rewizji taksonomicznej rodzaju[3]. W 2025 roku Daniella Sherwood i współpracownicy zaproponowali wyróżnienie dla trzech jego gatunków grupy theraphosoides[9].

Do rodzaju należy 19 opisanych gatunków[4][1]:

Przypisy

  1. 1 2 Dominik M. Szymański i inni, Ptasznikowate (Theraphosidae). Etymologia nazw naukowych i propozycja nazw zwyczajowych, 14 marca 2025, ISBN 978-83-8414-021-5 (pol.).
  2. 1 2 3 Reginald Inees Pocock. Some new and old genera of South American Avicularidae. „Annals and Magazine of Natural History, decade 7”. 8 (7), s. 540–555, 1901.
  3. 1 2 3 Ray Gabriel. Revised taxonomic placement of some species in Acanthoscurria Ausserer, 1871 and Eupalaestrus Pocock, 1901 (Araneae: Theraphosidae). „Arachnology”. 18 (5), s. 409-429, 2020. DOI: 10.13156/arac.2020.18.5.409.
  4. 1 2 Gen. Acanthoscurria Ausserer, 1871. [w:] World Spider Catalog [on-line]. [dostęp 2025-02-10].
  5. Anton Ausserer. Beiträge zur Kenntniss der Arachniden-Familie der Territelariae Thorell (Mygalidae Autor). „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 21, s. 117-224, 1871.
  6. Eugène Simon: Histoire naturelle des araignées. Deuxième édition, tome premier. Paris: Roret, 1892.
  7. Eugène Simon: Histoire naturelle des araignées. Deuxième édition, tome second. Paris: Roret, 1903.
  8. Rober John Raven. The spider infraorder Mygalomorphae (Araneae): cladistics and systematics. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 182, s. 1-180, 1985.
  9. Sherwood, D., Gabriel, R., Peñaherrera-R., P. & Alayón García, G.. A new species of Acanthoscurria Ausserer, 1871: proposal of the theraphosoides species-group and first published record of the genus from Colombia (Araneae: Theraphosidae). „Zootaxa”. 5563 (1), s. 237-254, 2025. DOI: 10.11646/zootaxa.5563.1.16.