Adam Leon Michał Czarliński-Schedlin
| Data i miejsce urodzenia |
29 września 1870 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 kwietnia 1956 |
| starosta toruński | |
| Okres |
od 1920 |
| starosta grudziądzki | |
| Okres |
od 1926 |
| Odznaczenia | |
   | |
Adam Leon Michał Czarliński-Schedlin herbu własnego (ur. 29 września 1870 w Zakrzewku[1], zm. 30 kwietnia 1956 w Chełmży) – działacz społeczny, pierwszy starosta toruński w odrodzonej Rzeczypospolitej, starosta grudziądzki.
Życiorys
Wywodził się z kaszubskiej rodziny szlacheckiej Czarlińskich. Syn Leona i Bronisławy z Mazowieckich h. Dołęga[1]. Ukończył gimnazjum toruńskie i w 1890 roku zdał maturę. Następnie studiował rolnictwo i ekonomię na uniwersytecie w Berlinie. Odbył jednoroczną służbę wojskową w wojsku niemieckim. Po ukończeniu praktyki rolniczej, objął we wrześniu 1898 roku na własność rodzinny majątek w Zakrzewku[2].
Był wielokrotnym członkiem Rady Patronackiej Kółek Rolniczych, należał do Towarzystwa Naukowego w Toruniu, brał czynny udział w działaniach mających na celu powrót Pomorza do Polski, utworzył w 1918 roku Toruńską Straż Ludową i wybrano go na prezesa Powiatowej Rady Ludowej w Toruniu[2].
Jego dwór w Zakrzewku był jednym z punktów przerzutowych do Wojska Polskiego oraz był miejscem spotkań towarzyskich. Do majątku Zakrzewko wiosną i latem 1919 roku z całego Pomorza przyjeżdżali ochotnicy do armii polskiej, których po zaopatrzeniu potajemnie przemycano poprzez granicę w pobliskim Lubiczu do Wolnej Polski. Częstym gościem właścicieli był generał Józef Haller[3].
Był starostą toruńskim w latach 1920–1926 i grudziądzkim w latach 1926–1928[1]. Z dniem 1 stycznia 1929 przeszedł na emeryturę[4].
Papież Pius XI uhonorował Adama Czarlińskiego godnością tajnego świeckiego szambelana Jego Świątobliwości[4].
Pochowany został w grobowcu rodzinnym w Papowie Toruńskim[5].
Życie prywatne
Od 25 października 1898 roku był żonaty z Marią Aubracht Prądzyńską (1878–1929), z którą miał pięcioro dzieci: Leona (1899–1939), Gabrielę (1901–1989), Lucjana (1905–1931), Józefa (1907–1908) i Aleksandrę (1909–1981)[2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (27 listopada 1929)[6]
- Medal Niepodległości (19 grudnia 1933)[7]
- Srebrny Krzyż Zasługi[5]
Przypisy
- 1 2 3 Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 118.
- 1 2 3 Przybyszewski 2000 ↓, s. 60.
- ↑ Przybyszewski 2000 ↓, s. 60–61.
- 1 2 Przybyszewski 2000 ↓, s. 61.
- 1 2 Przybyszewski 2000 ↓, s. 62.
- ↑ M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu narodowo-społecznem oraz na polu administracji państwowej”.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 292, poz. 318 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
Bibliografia
- Kazimierz Przybyszewski: Czarliński Adam Leon Michał Scheidlin. W: Toruński Słownik Biograficzny. Krzysztof Mikulski (red.). T. 2. Toruń: Towarzystwo Miłośników Torunia, 2000.
- UCHWAŁA Nr XXI/110/08 RADY GMINY ŁYSOMICE z dnia 25 czerwca 2008 r.