Adam Tarn

Adam Tarn (ur. 20 października 1902 w Łodzi, zm. 23 czerwca 1975 w Lozannie) – polski dramaturg, dziennikarz i tłumacz literatury, dyrektor i kierownik artystyczny teatrów.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Ignacego, adwokata, i Julii z Freudenbergów[1]. Kształcił się w Szwajcarii oraz Francji, w okresie przedwojennym był dziennikarzem i literatem. Lata II wojny światowej spędził w Stanach Zjednoczonych

Do Polski powrócił w 1949 roku. W latach 1952–1953 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru Domu Wojska Polskiego. Następnie był kierownikiem artystycznym warszawskich Teatrów: Powszechnego (1955–1956), Ateneum (1956–1960) oraz Współczesnego (1960–1968).

19 stycznia 1955 na wniosek Ministra Kultury i Sztuki został odznaczony Medalem 10-lecia Polski Ludowej[2].

W 1956 roku był założycielem miesięcznika „Dialog”, w którym do 1968 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego. Tworzył również dramaty oraz zajmował się tłumaczeniem sztuk teatralnych (m.in. Samuela Becketta, Harolda Pintera, Eugène Ionesco, Antoniego Czechowa, Maksima Gorkiego, Fritza Hochwäldera).

W 1968 roku został zwolniony ze stanowiska redaktora naczelnego i wyjechał z Polski. W kolejnych latach pracował jako wykładowca na uniwersytetach w Kanadzie.

Wybrane utwory

  • Zwykła sprawa (1950)
  • Ortega (1952)
  • Stajnia Augiasza (1954) – wyróżnienie konkursie na sztukę współczesną w 1955 roku
  • Zmarnowane życie (1958)

Przypisy

  1. Adam Tarn, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2023-11-29].
  2. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia