Adiuwant (rolnictwo)

Adiuwant, wspomagacz (łac. adiuvare „pomagać”, „wspierać”) – substancja pomocnicza stosowana razem ze środkami ochrony roślin, obecna w ich składzie lub dodawana do cieczy roboczej w celu zwiększenia efektywności działania substancji aktywnej poprzez zmianę właściwości fizycznych cieczy. Najczęściej adiuwantami są surfaktanty oraz oleje roślinne i mineralne z emulgatorami. Skuteczność adiuwantów zależy od rodzaju herbicydu, ich właściwości fizykochemicznych, zastosowanej dawki oraz fazy rozwojowej rośliny uprawnej i chwastów^[1].

Wśród adiuwantów wyróżnia się m.in.:

• dodatki poprawiające mieszalność środków ochrony roślin między sobą i z nawozami,
• dodatki wspomagające pobieranie i transport środka w roślinie,
• oleje zmniejszające parowanie, zwiększające przyczepność do powierzchni woskowych i przyspieszające wysychanie,
• preparaty zatrzymujące substancje czynne w górnej warstwie gleby, co zapobiega zanieczyszczeniu wód gruntowych,
• preparaty zwiększające przyczepność cieczy do powierzchni agrofagów i odporność na zmywanie,
• środki ograniczające znoszenie cieczy przez zwiększanie wielkości kropel,
• środki ułatwiające wnikanie substancji aktywnej w głąb tkanek agrofagów,
• zwilżacze zmniejszające napięcie powierzchniowe cieczy i umożliwiające jej rozprowadzenie na trudno zwilżalnych powierzchniach,
• adiuwanty łączące kilka z powyższych funkcji^[1].

Stosowanie adiuwantów pozwala ograniczyć zużycie środka ochrony roślin nawet o 20–25%. Przykładowe produkty: Adbios, Adpros, Atpol, Atpolan, Olejan, Olemix^[1].

• Zimny L.: Encyklopedia ekologiczno-rolnicza. Wrocław: 2003. ISBN 83-87866-79-2.