Adolf Goldfeder (pianista)
![]() | |
| Data śmierci | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Adolf Goldfeder (zm. 1944) – polski pianista i prawnik.
Życiorys
Ukończył Konserwatorium Muzyczne w Warszawie w 1924 roku (klasa Henryka Melcera-Szczawińskiego) wraz z Romanem Jasińskim i Stanisławem Szpinalskim[1][2][3]. Uczył się też u Filipa Liebermana. Ukończył także prawo[4].
W getcie warszawskim grał w duecie z Władysławem Szpilmanem w kawiarni „Sztuka”[5]. Wyszedł z getta dzięki Michałowi Gabrielowi Karskiemu, który ukrywał go u siebie przez dwa lata[6].
Został rozstrzelany przez Niemców pod Warszawą krótko przed wkroczeniem Armii Czerwonej[6].
Przypisy
- ↑ Roman Jasiński, Zmierzch starego świata, wspomnienia 1900-1945, Wydawnictwo Literackie, 2006.
- ↑ Kornel Michałowski, Muzyka w czasopismach polskich, 1919-1939, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979.
- ↑ Z Filharmonii Warsz.: Adolf Goldfeder, młody uzdolniony pianista, Świat 1930, nr 22, s. 16, 1931, nr 6, s. 24.
- ↑ Władysław Szpilman: Śmierć miasta: pamiętniki 1939–1945 (oprac. Jerzy Waldorff). Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza Wiedza, 1946, s. 89.
- ↑ Władysław Szpilman: Śmierć miasta: pamiętniki 1939–1945 (oprac. Jerzy Waldorff). Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza Wiedza, 1946, s. 73.
- 1 2 Władysław Szpilman: Śmierć miasta: pamiętniki 1939–1945 (oprac. Jerzy Waldorff). Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza Wiedza, 1946, s. 90.
