Adrian Chróściel

Adrian Chróściel

Chróściel w 2014
Pełne imię i nazwisko	Adrian Witold Chróściel[1][2]
Data urodzenia	1987
Wzrost	178 cm[3]
Rugby union
Pozycja	filar, młynarz
Kariera juniorska
Lata Zespół Pogoń Siedlce 2005 Orkan Sochaczew
Kariera seniorska
Lata Zespół Wyst. (Pkt.) 2005–2007 Pogoń Siedlce 2007 Orkan Sochaczew[4] 7 (0) 2007–2009 Pogoń Siedlce 2009–2010 AZS-AWF Warszawa[5] 13 (20) 2010–2011 Budowlani Lublin[6][7] 24 (5) 2012–2022 Pogoń Siedlce
Reprezentacja narodowa
Lata Reprezentacja Wyst. (Pkt.) 2004  Polska U-16 2004–2005  Polska U-18 2006–2007  Polska U-20 2008  Polska U-21 2011–2021  Polska 37 (0)

Adrian Chróściel (ur. 1987^[3]) – polski rugbysta występujący na pozycji filara lub młynarza. Wielokrotny reprezentant kraju, medalista mistrzostw Polski juniorów i seniorów, przez większość kariery związany z Pogonią Siedlce, której był kapitanem.

Jest wychowankiem Pogoni Siedlce^[8]. Na pierwsze treningi trafił jako uczeń gimnazjum, namówiony przez jednego z kolegów^[8][9]. Na szczeblu młodzieżowym początkowo był zawodnikiem klubu z Siedlec^[10], natomiast latem 2005 roku reprezentował barwy Orkana Sochaczew. Z drużyną tą zdobył srebrny medal mistrzostw Polski juniorów^[11] oraz złoto w mistrzostwach kraju juniorów w odmianie siedmioosobowej^[12].

Jesienią 2005 roku Chróściel ponownie występował w barwach Pogoni Siedlce, zaliczając swoje pierwsze mecze w I lidze seniorów^[13]. Ekipa z Południowego Podlasia zajęła w rozgrywkach ostatnie miejsce i spadła do II ligi^[14]. Wiosną 2007 roku, w połowie sezonu ponownie dołączył do występującego klasę wyżej Orkana Sochaczew^[15], gdzie rozegrał jednak zaledwie jedną rundę (siedem spotkań), nim powrócił do Pogoni^[4]. Ta w kolejnych sezonach balansowała pomiędzy I a II ligą: w sezonie 2007/2008 po barażach awansowała do najwyższej klasy rozgrywkowej^[16], by już rok później wrócić na ligowe zaplecze^[17].

Latem 2009 roku Chróściel przeniósł się do Warszawy, gdzie został zawodnikiem drużyny AZS-AWF^[18]. Występował tam przez rok, notując 13 spotkań i cztery przyłożenia. Zespół ze stolicy mimo zajęcia po sezonie zasadniczym 5. miejsca (na osiem startujących drużyn) przegrał oba mecze w fazie play-out (w tym stosunkiem 10:11 decydujący z Ogniwem Sopot) i spadł z ligi^[5].

W tej sytuacji zawodnik raz jeszcze zmienił klub, dołączając do Budowlanych Lublin. W sezonie 2010/2011 beniaminek zajął w Ekstralidze czwarte miejsce – po porażce w meczu o brązowy medal z Lechią Gdańsk. W połowie kolejnego sezonu z drużyny Budowlanych odeszło aż ośmiu zawodników, w tym Chróściel, który wrócił do swojego macierzystego klubu, Pogoni Siedlce^[19].

W barwach Pogoni występował przez kolejnych 11 lat, przez długi czas pełniąc funkcję kapitana drużyny^[9]. Po tym, jak jeszcze w 2012 roku zespół z Siedlec awansował do najwyższej klasy rozgrywkowej^[20], zdołał ugruntować swoje miejsce w krajowej elicie^[9]. Do największych sukcesów Chróściela w tym czasie zaliczyć należy srebrny medal w sezonie 2013/2014 (porażka 3:36 z Lechią Gdańsk, najlepsze miejsce w historii klubu)^[8][21] oraz trzy kolejne brązowe medale, w sezonach 2016/2017^[22], 2018^[23] oraz 2019^[24].

W 2022 roku, po wygranym meczu z Posnanią, który gwarantował Pogoni utrzymanie w Ekstralidze, Chróściel ogłosił zakończenie kariery sportowej. Jego decyzja przynajmniej częściowo miała być podyktowana względami osobistymi i spodziewanymi narodzinami kolejnego dziecka. Z jego własnych wyliczeń wynikać miało, że w barwach Pogoni rozegrał łącznie, we wszystkich okresach, 206 meczów, zdobywając 190 punktów^[25]. Jako że ostatni mecz sezonu rozgrywany był na wyjeździe, zapowiadał, że chciałby w nowych rozgrywkach jeszcze raz zaprezentować się przed własnymi kibicami^[9]. Oficjalne pożegnanie kapitana Pogoni odbyło się po meczu z Arką Gdynia w październiku 2022 roku^[26], choć miesiąc później wystąpił też w podstawowym składzie w wysoko przegranym meczu z mistrzem Polski Orkanem Sochaczew^[27].

Do reprezentacji Polski po raz pierwszy został powołany w kategorii wiekowej do lat 16 – na miniturniej rozgrywany w maju 2004 roku w niemieckim Heidelbergu. Spośród dwóch meczów, w których polscy kadeci ulegli nieznacznie rywalom z Czech i Niemiec, Chróściel wystąpił w obu, zdobywając przyłożenie w drugim z wymienionych. Razem z nim w drużynie grali wówczas przyszli reprezentanci Polski seniorów jak np. Michał Krużycki czy Stanisław Powała-Niedźwiecki^[8][10].

W drugiej połowie tego roku trafił do reprezentacji U-18^[28] z którą w marcu 2005 roku wziął udział w Mistrzostwach Europy we Francji. Oprócz niego w kadrze znaleźli się m.in. Dawid Banaszek, Jan Cal, Rafał Janeczko czy Tomasz Rokicki^[29]. Polacy zajęli trzecie miejsce w dywizji B (11. miejsce ogółem), a Chróściel wystąpił w pierwszym składzie we wszystkich trzech meczach^[30].

W latach 2006–2007 powoływany był do kadry do kat 20^[31], uczestniczył w Mistrzostwach Europy w tej kategorii wiekowej, które w 2006 roku rozgrywano na Pomorzu^[32]. W 2008 roku otrzymał powołanie do reprezentacji U-21^[33].

Wśród seniorów debiutował w 2011 roku w meczu Puchar Narodów Europy z Czechami, w którym zmienił Grzegorza Jańca^[9][34]. W kolejnych latach był stałym członkiem składu reprezentacji, czterokrotnie występując w ciągu jednego roku w pięciu lub więcej meczach. Występy w kadrze zakończył w 2021 roku na 37 meczach. Spośród nich w wyjściowym ustawieniu wybiegał jedynie siedmiokrotnie (Madagaskar i Sri Lanka w 2013^[35], Holandia w 2014^[36], Ukraina w 2015 – dwa mecze^[37][38], Holandia w 2018 – dwa mecze^[39][40]), w pozostałych meczach pełnił rolę zmiennika. Jak sam wskazywał, jego celem w ostatnich latach kariery było osiągnięcie elitarnego w polskich warunkach progu 40 meczów („klub 40”), co jednak nie powiodło się – po części z uwagi na odwołane z powodu panedemii COVID-19 rozgrywki^[9].

Drużyna narodowa	Rok	Mecze	Punkty
Polska	2011	3	0
	2012	3	0
	2013	7	0
	2014	5	0
	2015	5	0
	2016	1	0
	2017	1	0
	2018	6	0
	2019	4	0
	2020	1	0
	2021	1	0
Suma		37	0

Występy w reprezentacji Polski
Lp.	Data	Stadion, miasto	Przeciwnik	Wynik	Zdobyte punkty
1.	15.10.2011	Stadion Sandecji, Nowy Sącz	Czechy	20:13	0[34]
2.	12.11.2011	Stadion Dinamo, Kiszyniów	Mołdawia	17:17	0[41]
3.	19.11.2011	Stadion MOSiR, Gdańsk	Niemcy	34:8	0[42]
4.	7.04.2012	Stadion Króla Baudouina I (A2), Bruksela	Belgia	13:20	0[43]
5.	21.04.2012	Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam	Holandia	32:19	0[44]
6.	6.10.2012	Stadion Josefa Kohouta, Říčany	Czechy	29:3	0[45]
7.	30.03.2013	Narodowy Stadion Rugby, Gdynia	Ukraina	13:12	0[46]
8.	1.06.2013	Korsängens IP, Enköping	Szwecja	11:19	0[47]
9.	7.09.2013	Stadion Polonii, Warszawa	Szwecja	30:9	0[48]
10.	12.10.2013	Stadion Polonii, Warszawa	Czechy	30:10	0[49]
11.	29.10.2013	Colombo Racecourse Ground, Kolombo	Madagaskar	21:25	0[50][35]
12.	1.11.2013	Colombo Racecourse Ground, Kolombo	Sri Lanka	25:26	0[35]
13.	9.11.2013	Sportforum Hohenschönhausen, Berlin	Niemcy	13:43	0[51]
14.	5.04.2014	Stadion ROSRRiT, Siedlce	Mołdawia	12:21	0[52]
15.	26.04.2014	Stadion Junist´, Lwów	Ukraina	28:29	0[53]
16.	6.09.2014	Stadion Polonii, Warszawa	Szwecja	29:17	0[54]
17.	18.10.2014	Stadion Polonii, Warszawa	Holandia	9:8	0[36]
18.	15.11.2014	Stadion Dinamo, Kiszyniów	Mołdawia	25:48	0[55]
19.	18.04.2015	Stadion Króla Baudouina I (A2), Bruksela	Belgia	23:53	0[56]
20.	9.05.2015	Arena Lublin, Lublin	Ukraina	17:20	0[37]
21.	12.09.2015	Korsängens IP, Enköping	Szwecja	29:11	0[57]
22.	17.10.2015	Stadion Podilla, Chmielnicki	Ukraina	14:30	0[38]
23.	14.11.2015	Stadion Polonii, Warszawa	Mołdawia	18:14	0[58]
24.	30.04.2016	Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam	Holandia	16:40	0[59]
25.	28.10.2017	Stadion Markéta, Praga	Czechy	14:19	0[60]
26.	3.03.2018	Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam	Holandia	30:71	0[39]
27.	17.03.2018	Stade des Cherpines, Plan-les-Ouates	Szwajcaria	24:30	0[61]
28.	24.03.2018	Stadion Widzewa, Łódź	Portugalia	25:27	0[62]
29.	29.09.2018	Stadion mládeže, Zlin	Czechy	41:22	0[63]
30.	3.11.2018	Stadion Widzewa, Łódź	Litwa	33:0	0[64]
31.	17.11.2018	Arena Lublin, Lublin	Holandia	0:49	0[40]
32.	16.02.2019	Complexo Municipal de Atletismo, Setúbal	Portugalia	5:65	0[65]
33.	23.03.2019	Stadion Miejski, Łódź	Szwajcaria	25:28	0[66]
34.	2.11.2019	Stadion Miejski, Łódź	Niemcy	15:35	0[67]
35.	23.11.2019	Yverdon-les-Bains	Szwajcaria	23:20	0[68]
36.	29.02.2020	Nationaal Rugby Centrum, Amsterdam	Holandia	6:7	0[69]
37.	11.09.2021	Stadion Juvenii, Kraków	Węgry	43:3	0[70]

Z żoną Kingą ma dwójkę dzieci, urodzoną w 2022 roku córkę i cztery lata starszego syna^[25][9].

W czasie kariery sportowej ukończył studia prawnicze^[8]. W 2016 roku zdał egzamin adwokacki^[71]; jeszcze w czasie kariery sportowej podjął praktykę zawodową^[2][72].

W 2014 roku bez powodzenia startował z listy Siedleckiego Towarzystwa Samorządowego (Komitet Wyborczy STS) w wyborach do Rady Miasta Siedlec. Otrzymał 128 głosów, co stanowiło drugi wynik na liście^[1].