Trawniak
| Akodon | |||||
| Meyen, 1833[1] | |||||
![]() Trawniak białobrzuchy (A. albiventer) | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | |||||
| Typ | |||||
| Podtyp | |||||
| Gromada | |||||
| Podgromada | |||||
| Infragromada | |||||
| Rząd | |||||
| Podrząd | |||||
| Infrarząd | |||||
| Nadrodzina | |||||
| Rodzina | |||||
| Podrodzina | |||||
| Plemię | |||||
| Rodzaj |
trawniak | ||||
| Typ nomenklatoryczny | |||||
|
Akodon boliviensis Meyen, 1833 | |||||
| |||||
| Gatunki | |||||
| |||||
Trawniak[12] (Akodon) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[13][14][15].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 60–158 mm, długość ogona 46–110 mm, długość ucha 8–20 mm, długość tylnej stopy 17–29 mm; masa ciała 10–70 g[14][16].
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1833 roku pruski botanik, lichenolog i zoolog Franz Meyen w artykule zatytułowanym Wkład w zoologię, zebrany podczas podróży dookoła świata, opublikowanym w czasopiśmie „Nova acta physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosum”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) trawniak boliwijski (A. boliviensis).
Etymologia
- Akodon (Acodon, Axodon): gr. ακη akē ‘punkt’; οδους odous, οδοντος odontos ‘ząb’[17].
- Microxus: gr. μικρος mikros ‘mały’[18]; οξυς oxus ‘ostry, spiczasty’[19]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Oxymycterus mimus O. Thomas, 1901.
- Chalcomys: gr. χαλκος khalkos ‘brąz, miedź’[20]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Akodon aerosus O. Thomas, 1913
- Hypsimys: gr. ὑψι hupsi ‘na wysokości, wysoko’[22]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Hypsimys budini O. Thomas, 1918.
- Plectomys: gr. πλεκτος plektos ‘spleciony, skręcony’, od πλεκω plekō ‘zaplatać’[23]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[21].
- Albakodon: łac. albus ‘biały’; rodzaj Akodon Meyen, 1833[10]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Akodon albiventer O. Thomas, 1897.
- Miniakodon: łac. minimus ‘mniejszy’, forma wyższa od parvus ‘mały’; rodzaj Akodon Meyen, 1833[10]. Gatunek typowy: autorzy wymienili kilka gatunków – Akodon iniscatus O. Thomas, 1919, Akodon philipmyersi Pardiñas, D’Elía, Cirignoli & Suárez, 2005, Miniakodon rumbolli Agnolín, Derguy, Godoy & Chimento, 2019 (= Mus? Azarae J.B. Fischer, 1829), Miniakodon chebezi Agnolín, Derguy, Godoy & Chimento, 2019 (= Mus? Azarae J.B. Fischer, 1829), Miniakodon bibianae Agnolín, Derguy, Godoy & Chimento, 2019 (= Mus? Azarae J.B. Fischer, 1829) i Miniakodon azarae Agnolín, Derguy, Godoy & Chimento, 2019 (= Mus? Azarae J.B. Fischer, 1829) — nie wyznaczając gatunku typowego.
- Macroakodon: gr. μακρος makros ‘długi’; rodzaj Akodon Meyen, 1833[11]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Akodon dolores O. Thomas, 1916.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[24][16][13][12]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[12] | Podgatunki[14][13][16] | Rozmieszczenie geograficzne[14][13][16] | Podstawowe wymiary[14][16][d] | Status IUCN[25] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
Akodon mollis | O. Thomas, 1894 | trawniak puszysty | 3 podgatunki | Andy w Ekwadorze i północno-zachodnim Peru (izolowana populacja na południu); prawdopodobnie skrajnie południowa Kolumbia; zakres wysokości: powyżej 2000 m n.p.m. | DC: 8,1–11,3 cm DO: 5,5–9,2 cm MC: 19–32 g |
LC |
| Akodon affinis | (J.A. Allen, 1912) | trawniak kolumbijski | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: zachodnie Andy; zakres wysokości: 1800–2800 m n.p.m. | DC: około 8,4 cm DO: około 6,5 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon aerosus | O. Thomas, 1913 | trawniak wyżynny | gatunek monotypowy | wschodnie zbocza Andów od południowej Kolumbii do środkowego Peru; zakres wysokości: 1200–2400 m n.p.m. | DC: 9,6–11,9 cm DO: 7–8,6 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon baliolus | Osgood, 1915 | gatunek monotypowy | zachodnie Andy od południowo-wschodniego Peru (Cuzco) do środkowej Boliwii (Cochabamba) | DC: 9,6–11,9 cm DO: 7–8,6 cm MC: brak danych |
NE | ||
| Akodon orophilus | Osgood, 1913 | trawniak inkaski | gatunek monotypowy | endemit Peru: wschodnie zbocza Andów na wschód od rzeki Marañón (Amazonas i północne San Martín); zakres wysokości: 1900–2860 m n.p.m. | DC: 9,5–11 cm DO: 7,4–10 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon josemariarguedasi | Jiménez, Pacheco & Vivas, 2013 | gatunek monotypowy | endemit Peru: na południe od rzeki Huallaga w Huánuco; zakres wysokości: 2900–3800 m n.p.m. | DC: około 10 cm DO: około 8,9 cm MC: brak danych |
NE | ||
| Akodon juninensis | Myers, J.L. Patton & M.F. Smith, 1990 | trawniak juniński | gatunek monotypowy | endemit Peru: zachodnie i wschodnie zbocza Andów; zakres wysokości: 2700–3800 m n.p.m. | DC: około 9,7 cm DO: około 6,2 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon subfuscus | Osgood, 1944 | trawniak punański | 2 podgatunki | Altiplano i andyjskie zbocza od południowego Peru do środkowej Boliwii; zakres wysokości: 1900–2500 m n.p.m. | DC: 8–9,2 cm DO: 6,4–6,8 cm MC: około 21 g |
LC | |
| Akodon torques | (O. Thomas, 1917) | trawniak mgielny | gatunek monotypowy | endemit Peru: wschodnie andyjskie lasy mgliste; zakres wysokości: 2000–3800 m n.p.m. | DC: około 10,4 cm DO: około 9,1 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon surdus | O. Thomas, 1917 | trawniak cichy | gatunek monotypowy | endemit Peru: obszar Machu Picchu (Cuzco); zakres wysokości: 600–2000 m n.p.m. | DC: około 11 cm DO: około 8 cm MC: brak danych |
VU | |
| Akodon kotosh | Jiménez & Pacheco, 2016 | gatunek monotypowy | endemit Peru: Cordillera de Carpish (Huánuco); zakres wysokości: powyżej 2400 m n.p.m. | DC: 9,8–12,2 cm DO: 7,1–10 cm MC: brak danych |
NE | ||
![]() |
Akodon albiventer | O. Thomas, 1897 | trawniak białobrzuchy | gatunek monotypowy | południowo-wschodnie Peru, południowo-zachodnia Boliwia, skrajnie północno-wschodnie Chile i północno-zachodnia Argentyna; zakres wysokości: 2350–4500 m n.p.m. | DC: 8,6–10,9 cm DO: 6,9–7,7 cm MC: 21–36 g |
LC |
| Akodon boliviensis | Meyen, 1833 | trawniak boliwijski | gatunek monotypowy | południowo-wschodnie Peru przez środkową Boliwię do północno-zachodniej Argentyny; zakres wysokości: 3700–5000 m n.p.m. | DC: około 9 cm DO: około 6,5 cm MC: około 23 g |
LC | |
| Akodon lindberghi | Hershkovitz, 1990 | trawniak reliktowy | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: Cerrado (Goiás i Dystrykt Federalny) i Mata Atlântica (Minas Gerais i Rio de Janeiro; zakres wysokości: 550–1500 m n.p.m. | DC: 6,7–9,3 cm DO: 4,9–7,4 cm MC: 11–31 g |
DD | |
| Akodon cursor | (Winge, 1887) | trawniak biegający | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: od Paraíba na południe do Parana; zakres wysokości: 0–2000 m n.p.m. | DC: 11,5–12 cm DO: 9–9,3 cm MC: 43–54 g |
LC | |
| Akodon montensis | O. Thomas, 1913 | trawniak galeriowy | gatunek monotypowy | południowo-wschodnia i południowa Brazylia, środkowey i wschodni Paragwaj oraz północno-wschodnia Argentyna; zakres wysokości: powyżej 800 m n.p.m. | DC: 10,3–11 cm DO: 8,4–9 cm MC: 23–29 g |
LC | |
| Akodon lutescens | J.A. Allen, 1901 | trawniak płaskowyżowy | gatunek monotypowy | wschodnie zbocza Andów od południowo-wschodniego Peru do środkowo-zachodniej Boliwii; zakres wysokości: 1130–4560 m n.p.m. | DC: około 8 cm DO: około 8,9 cm MC: 10–20 g |
LC | |
| Akodon mimus | (O. Thomas, 1901) | trawniak kordylierski | gatunek monotypowy | wschodnie zbocza Andów od południowo-wschodniego Peru (Puno) do środkowej Boliwii (Santa Cruz); zakres wysokości: 2000–3700 m n.p.m. | DC: około 9,7 cm DO: około 9,4 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon kofordi | Myers & J.L. Patton, 1989 | trawniak peruwiański | gatunek monotypowy | wschodnie zbocza Andów od południowo-wschodniego Peru do środkowo-zachodniej Boliwii; zakres wysokości: 1800–3700 m n.p.m. | DC: około 9,6 cm DO: około 7,8 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon fumeus | O. Thomas, 1902 | trawniak przydymiony | gatunek monotypowy | wschodnie zbocza Andów w skrajnie południowo-wschodnim Peru (Puno), Boliwii i północno-zachodniej Argentynie (Salta i Jujuy); zakres wysokości: 700–3800 m n.p.m. | DC: 9,5–10,8 cm DO: 7,8–9,5 cm MC: brak danych |
LC | |
| Akodon dayi | Osgood, 1916 | trawniak ciemny | gatunek monotypowy | endemit Bolwii: Pando do zachodnio-środkowego Santa Cruz; zakres wysokości: 250–2450 m n.p.m. | DC: 11–13,4 cm DO: 7,5–8,4 cm MC: 26–41 g |
LC | |
| Akodon siberiae | Myers & Patton, 1989 | trawniak górski | gatunek monotypowy | endemit Bolwii: las mglisty Siberia (Cochabamba i zachodnie Santa Cruz); zakres wysokości: 1800–3100 m n.p.m. | DC: 9,3–11,2 cm DO: 7,7–10,1 cm MC: 21–31 g |
NT | |
| Akodon caenosus | O. Thomas, 1918 | gatunek monotypowy | południowo-środkowa Boliwia do północno-zachodniej Argentyny; zakres wysokości: 400–3100 m n.p.m. | DC: 7,8–9,4 cm DO: 4,6–7,5 cm MC: 10,5–27 g |
DD | ||
| Akodon pervalens | O. Thomas, 1925 | trawniak samotny | gatunek monotypowy | endemit Boliwii: znany z kilku miejsc w Chuquisaca i Tarija; zakres wysokości: 900–2100 m n.p.m. | DC: około 11,6 cm DO: około 9,3 cm MC: brak danych |
DD | |
| Akodon simulator | O. Thomas, 1916 | trawniak szarobrzuchy | gatunek monotypowy | południowa Boliwia (Tarija) i półncono-zachodnia Argentyna (Jujuy, Salta, Tucumán, Catamarca i La Rioja; zakres wysokości: 400–3000 m n.p.m. | DC: 9,3–12,5 cm DO: 6,1–9,1 cm MC: 18,5–56 g |
LC | |
| Akodon budini | (O. Thomas, 1918) | trawniak andyjski | gatunek monotypowy | wschodnie zbocza Andów w południowo-środkowej Boliwii i północno-zachodniej Argentynie; zakres wysokości: 800–2800 m n.p.m. | DC: 11,4–11,8 cm DO: 5,2–8,5 cm MC: 22–43 g |
LC | |
| Akodon varius | O. Thomas, 1902 | trawniak zmienny | gatunek monotypowy | endemit Boliwii: wschodnie zbocza Andów; zakres wysokości: 365–3200 m n.p.m. | DC: 10,5–11,8 cm DO: 8–11 cm MC: 18–32 g |
DD | |
| Akodon mystax | Hershkovitz, 1998 | trawniak eremicki | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: znany tylko z miejsca typowego (zachodnie zbocze góry Caparaó, Minas Gerais); zakres wysokości: powyżej 1800 m n.p.m. | DC: 6,6–10,1 cm DO: 4,8–7,6 cm MC: brak danych |
DD | |
| Akodon paranaensis | A.U. Christoff, Fagundes, I.J. Sbalqueiro, Mattevi & Yonenaga-Yassuda, 2000 | trawniak parański | gatunek monotypowy | południowo-wschodnia i połudnowa Brazylia, wschodni Paragwaj i północno-wschodnia Argwentyna (Misiones); zakres wysokości: 900–1800 m n.p.m. | DC: 8,8–12,5 cm DO: 6–9,2 cm MC: 39–42 g |
LC | |
| Akodon sanctipaulensis | Hershkovitz, 1990 | trawniak skryty | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: znany z kilku miejsc w Serra do Mar (São Paulo) | DC: 7,3–10 cm DO: 5,8–7,5 cm MC: brak danych |
DD | |
| Akodon sylvanus | O. Thomas, 1921 | trawniak leśny | gatunek monotypowy | endemit Argentyny: znany z kilku miejsc w Serra de Santa Bárbara (południowo-wschodnie Jujuy); zakres wysokości: 900–2400 m n.p.m. | DC: 8,3–11,4 cm DO: 6,8–8,9 cm MC: 16–35 g |
LC | |
| Akodon spegazzinii | O. Thomas, 1897 | trawniak murawowy | gatunek monotypowy | endemit Argentyny: wschodnie zbocza Andów od Salta do La Rioja; zakres wysokości: 400–3500 m n.p.m. | DC: 6–10,3 cm DO: 4,6–8,3 cm MC: 13–34 g |
LC | |
| Akodon oenos | J.K. Braun, Mares & R.A. Ojeda, 2000 | trawniak winnicowy | gatunek monotypowy | endemit Argentyny: pólnocno-środkowa i południowo-środkowa Mendoza; zakres wysokości: 400–3500 m n.p.m. | DC: 9,8–10,7 cm DO: 6,2–7,6 cm MC: 19,9–34 g |
NE | |
| Akodon toba | O. Thomas, 1921 | trawniak paragwajski | gatunek monotypowy | południowo-wschodnia Boliwia, zachodni Paragwaj, skrajnie południowo-zachodnia Brazylia oraz północna Argentyna; zakres wysokości: powyżej 1000 m n.p.m. | DC: 9,1–12,6 cm DO: 6,7–8,5 cm MC: 25–57 g |
LC | |
![]() |
Akodon azarae | (J.B. Fischer, 1829) | trawniak łąkowy | gatunek monotypowy | wschodni i południowy Paragwaj, południowa Brazylia, północno-wschodnia i wschodnio-środkowa Argentyna oraz Urugwaj | DC: 9,3–9,6 cm DO: 6,8–8,4 cm MC: 20–29 g |
LC |
| Akodon philipmyersi | Pardiñas, D’Elía, Cirignoli & Suárez, 2005 | trawniak argentyński | gatunek monotypowy | endemit Argentyny: znany z 2 miejsc w południowym Misiones | DC: około 9,2 cm DO: około 6 cm MC: około 19 g |
DD | |
| Akodon kadiweu | Brandão, Percequillo, D’Elía, Paresque & Carmignotto, 2021 | gatunek monotypowy | endemit Brazylii: znany tylko z miejsca typowego (północne Serra de Bodoquena, Mato Grosso do Sul) | DC: 8,4–9,7 cm DO: 8–8,5 cm MC: około 20 g |
NE | ||
| Akodon reigi | E.M. González, Langguth & L.F.B. de Oliveira, 1998 | trawniak moczarowy | gatunek monotypowy | skrajnie południowa Brazylia (południowe Rio Grande do Sul) oraz północny i wschodni Urugwaj | DC: 9,2–12,3 cm DO: 8,8–9,7 cm MC: 20–61 g |
LC | |
| Akodon polopi | Jayat, P.E. Ortiz, Salazar-Bravo, Pardiñas & D’Elía, 2010 | trawniak zawiły | gatunek monotypowy | endemit Argentyny: znany z kilku miejsc w Córdoba i San Luis; zakres wysokości: 1200–2250 m n.p.m. | DC: 7,9–10,3 cm DO: 5,4–8,3 cm MC: 22–48 g |
LC | |
| Akodon dolores | O. Thomas, 1916 | trawniak smętny | gatunek monotypowy | endemit Argentyny: od Tucumán i Santiago del Estero na południe do północno-wschodneigo Chubut | DC: 10,7–11,1 cm DO: 7,4–7,6 cm MC: 38–43 g |
LC | |
| Akodon iniscatus | O. Thomas, 1919 | trawniak patagoński | gatunek monotypowy | północna Patagonia w południowo-środkowej i południowej Argentynie oraz przyległym skrajnie środkowym Chile; zakres wysokości: 0–1000 m n.p.m. | DC: około 9,4 cm DO: około 5,9 cm MC: około 22 g |
LC | |
| Akodon diauarum | Brandão, Carmignotto, Percequillo, A.U. Christoff, Mendes-Oliveira & Geise, 2022 | gatunek monotypowy[26] | endemit Brazylii: północno-wschodnie Mato Grosso oraz południowa i południowo-wschodnia Pará; zakres wysokości: 100–710 m n.p.m.[26] | DC: 9,2–13,5 cm[26] DO: 6,3–10,2 cm[26] MC: 28–70 g[26] |
NE |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Opisano również gatunki wymarłe[27]:
Uwagi
Przypisy
- 1 2 F. Meyen. Beiträge zur zoologie, gesammelt auf einer reise um die erde. „Nova acta physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosum”. 16 (2), s. 599, 1833. (niem.).
- ↑ J.J. von Tschudi: Untersuchungen über die Fauna Peruana. St. Gallen: Druck und verlag von Scheitlin und Zollikofer, 1845, s. 177. (niem.).
- ↑ Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 5. (łac.).
- ↑ Ch.G.A. Giebel: Odontographie. Vergleichende Darstellung des Zahnsystemes der lebenden und fossilen Wirbelthiere. Leipzig: A. Abel, 1855, s. 48. (niem.).
- ↑ O. Thomas. Notes on some South-American mammals, with descriptions of new species. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 4 (21), s. 237, 1909. (ang.).
- ↑ O. Thomas. The grouping of the South American Muridae commonly referred to Akondon. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth series. 18 (106), s. 338, 1916. (ang.).
- ↑ O. Thomas. On small Mammals from Salt a and Jujuy collected by Mr. E. Budin. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 1 (2), s. 190, 1918. (ang.).
- ↑ M. Borchert & R.L. Hansen. Effects of flooding and wildfire on valley side wet campo rodents in central Brazil. „Revista Brasileira de Biologia”. 43, s. 237, 1983. (ang.).
- ↑ Agnolín i in. 2019 ↓, s. 127.
- 1 2 3 Agnolín i in. 2019 ↓, s. 128.
- 1 2 Agnolín i in. 2019 ↓, s. 137.
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 244–246. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 414–418. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 473–481. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Akodon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-02].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 264–267. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 87, 1904. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 155.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 179.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 52.
- 1 2 3 Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 122.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 201.
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-05-24]. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Akodon – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-05-24]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 M.V. Brandão, A.P. Carmignotto, A.R. Percequillo, A.U. Christoff, A.C. Mendes-Oliveira & L. Geise. A new species of Akodon Meyen, 1833 (Rodentia: Cricetidae) from dry forests of the Amazonia-Cerrado transition. „Zootaxa”. 5205 (5), s. 401–435, 2022. (ang.).
- ↑ J.S. Zijlstra, Akodon Meyen, 1833, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-07] (ang.).
- ↑ H. Winge: Jordfundne og nulevende Gnavere (Rodentia) fra Lagoa Santa, Minas Geraes, Brasilian. Med Udsigt over Gnavernes indbyrdes Slægtskab. Kjøbenhavn: F. Dreyer, 1887, s. 27, seria: E Museo Lundii 1 (3). (duń.).
- ↑ Reig 1987 ↓, s. 379.
- ↑ Reig 1987 ↓, s. 383.
Bibliografia
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
- O.A. Reig. An assessment of the systematics and evolution of the Akodontini, with the description of new fossil species of Akodon (Cricetidae: Sigmodontinae). „Fieldiana Zoology”. New series. 39, s. 347–400, 1987. (ang.).
- F.L. Agnolín, M.R. Derguy, I.N. Godoy & N.R. Chimento. Mamíferos argentinos: descripción de nuevas especies de las colecciones de Elio Massoia y Julio R. Contreras (Rodentia, Chiroptera, Carnivora). „Historia Natural”. 9 (2), s. 107–181, 2019. (hiszp.).


%252C_Uruguay%252C_2018.jpg)