Akusilaos z Argos

Akusilaos z Argos (gr. Ακουσίλαος ο Αργείος, V w. p.n.e.) – kosmogonista i historyk grecki[1][2].

Pozostawił po sobie jedynie fragmenty dzieł: Genealogiai, Kosmogoniai oraz Theogoniai[3]. Zasób mitów hezjodejskich uzupełnił mitami argolidzkimi. Stosował typową dla logografów jońskich prymitywną chronologię[4].

Księga Suda  (α 942)  nazwała go „najstarszym z badaczy”, podała także, iż źródłem informacji Akusilaosa były brązowe tablice, które jego ojciec odkopał w pobliżu domu. Podstawę źródłową dzieła  stanowiły wcześniejsze utwory poetyckie, w tym epos Foronis Hellanikosa, ale szczególną rolę musiały odgrywać utwory Hezjoda, skoro Akusilaosa oskarżano niekiedy o wtórność i kopiowanie dzieł poety z Askry[5]. Że jest to ocena powierzchowna, świadczyć mogą dwa zachowane fragmenty, w których genealogie i interpretacje mityczne Akusilaosa różnią się od wersji Hezjoda[6]. Jego praca, jak możemy wnioskować z nielicznych ocalałych fragmentów, miała szeroki zakres tematyczny i dotyczyła zarówno kwestii teogonicznych, jak i mitów heroicznych (początki bogów, walki z Gigantami, ale także potomstwo Deukaliona oraz prace Heraklesa). Zapewne właśnie ze względu na tę rozległość poruszanych zagadnień Apollodor przywołał Akusilaosa aż 10 razy. Tylko jeden fragment  może wskazywać na obecność w Genealogiach interpretacji materiału dotyczącego mitów[7]. Uważa się więc, iż autor skupiał się na wyłożeniu i pogodzeniu rozbieżnych wersji opowieści. Także w jego przypadku zasadą porządkującą materiał były linie genealogiczne[8].

Dzieło Akousilaosa pozostawało w obiegu przez wieki po jego opublikowaniu na początku V wieku p.n.e. jako jeden z najwcześniejszych przykładów greckiej prozy. Dionizjos z Halikarnasu w I wieku p.n.e. przypisywał popularność i przetrwanie tych wczesnych historii ich urokowi i cudownym mitom, które zawierały[9]. Praca Akousilaosa była również przydatna jako wiarygodne źródło mitów już w IV wieku p.n.e., jak pokazuje świadectwo Platona[10], a później dla kompilatorów podręczników do mitologii, takich jak Apollodor, oraz dla aleksandryjskich gramatyków[11].

Poglądy

Prapoczątkiem wszystkiego był w jego przekonaniu Chaos, będący źródłem dla takich zasad, jak: Mrok (męskość i nieograniczoność), Noc (element żeński), Aether (światło), Eros (życie) i Metis (rozum)[12].


Przypisy

  1. S. Hadyna, W słońcu Hellady, Warszawa 1968, s. 174.
  2. N.G.L. Hammond, Dzieje Grecji, Warszawa 1994, s. 240-241.
  3. R. Krawczyk, Grecka historiografia antyczna, „Historia i Świat”, 2, 2013, s. 10.
  4. Anna ŚWIDERKÓWNA (red.), "Słownik pisarzy antycznych", Warszawa 1982, s. 53.
  5. Zob. Klemens Aleksandryjski, Kobierce zapisków filozoficznych dotyczących prawdziwej wiedzy, VI 2, 26, t. 2, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Warszawa 1994, s. 125.
  6. Zob. Apollodor, Biblioteka opowieści mitycznych (Bibliotheke), II 2 i 26, tłum. T. Mojsik, Wrocław 2018, s. 160.
  7. Filodemos z Gadary, O pobożności, 34c 1.
  8. T. Mojsik, Etnograf w bibliotece. Skąd się wzięła mitologia grecka?, [w:] Apollodor, Biblioteka opowieści mitycznych (Bibliotheke), s. 52-52.
  9. Dionizjusz z Halikarnasu, O Tukidydesie, 5--6.
  10. Platon, Uczta, 178a-b.
  11. D.L. Toye, ,,Akousilaos of Argos (2)'', Brill's New Jacoby. Editor in Chief: Ian Worthington (University of Missouri). Brill, 2011. Brill Online. Grand Valley State University. 04 August 2011. http://www.brillonline.nl.ezproxy.gvsu.edu/subscriber/entry?entry=bnj\_a2
  12. J. Legowicz, Zarys historii filozofii. Elementy doksografii, Warszawa 1980, s. 45, 46, 48.

Linki zewnętrzne