Albert Schuster
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Stanowiska |
dowódca 62. zmotoryzowanego plutonu żandarmerii |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
Albert Hugo Schuster (ur. 13 lutego 1912 w Plauen, zm. 31 maja 1973 w Lipsku) – niemiecki nazista w randze Oberleutnanta, zwany Katem Łysogór, w 1973 skazany na śmierć z powodu popełnionych zbrodni wojennych w okupowanej Polsce.
Życiorys
Do partii nazistowskiej wstąpił w 1933. Po ataku III Rzeszy i jej sojuszników na Związek Radziecki został wysłany na Białoruś gdzie m.in. zajmował się eksterminacją Żydów. W 1943 został przeniesiony na terytorium okupowanej Polski. Dowodził 62. zmotoryzowanym plutonem żandarmerii stacjonującym w Nowej Słupi a następnie w Świętej Katarzynie. Z powodu swej brutalności wykazanej na Kielecczyźnie Schuster zyskał miano Kata Łysogór[1]. Dowodzony przez niego oddział dopuścił się zamordowania ponad 400 Polaków na Kielecczyźnie. Zbrodnie miały miejsce m.in. w Hucie Szklanej, Jeziorku, Woli Szczygiełkowej, Psarach i Bodzentynie[2]. W czasie potyczki z oddziałem Armii Krajowej dowodzonym przez Witolda Kucharskiego ps. Wicher Szuster został ciężko ranny[3].
Przez reżim III Rzeszy Schuster odznaczony został Krzyżem Zasługi Wojennej II klasy i Krzyżem Żelaznym II klasy[3]. Po zakończeniu wojny mieszkał w Karl-Mark-Stadt[3]. Dzięki staraniom sędziego Andrzeja Jankowskiego z Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Kielcach doszło do procesu w czasie którego Schuster za popełnione zbrodnie został skazany na karę śmierci[3].
Przypisy
- ↑ Trepka i Zawisza 2019 ↓, s. 47.
- ↑ Trepka i Zawisza 2019 ↓, s. 47,48.
- 1 2 3 4 Trepka i Zawisza 2019 ↓, s. 50.
Bibliografia
- Tomasz Trepka, Michał Zawisza: Ocalić od zapomnienia: Kielecczyzna 1939-1945. Warszawa: 2019. ISBN 978-83-8098-799-9.