Aleja Powstańców Śląskich w Krakowie
| Podgórze | |||||||||||||
 Widok nocą z kładki pieszej, na północny wschód (grudzień 2024 r.) | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Długość |
1,5 km | ||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Krakowa  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
 50°02′18,0″N 19°57′07,0″E/50,038333 19,951944 | |||||||||||||
Aleja Powstańców Śląskich – aleja przelotowa znajdująca w Krakowie, w dzielnicy XIII Podgórze, w Podgórzu. Jest jedną z ulic tworzących II obwodnicę Krakowa.
Historia
Nowa arteria przelotowa, zbudowana została częściowo w miejscu ul. Czyżówki, pod koniec lat siedemdziesiątych XX wieku, w celu usprawnienia komunikacji drogowej z Nową Hutą[1]. W fazie projektowania i budowy nazywana była ul. Telewizyjną z powodu tego, że przebiega u stóp położonego na Krzemionkach ośrodka Telewizji Kraków, a oficjalną nazwę otrzymała w 1980 roku i brzmiała ona początkowo ul. lnwalidów Wojennych. W 1991 roku Rada Miasta Krakowa nadała ulicy nazwę Powstańców Śląskich, dla upamiętnienia ludzi walczących w powstaniach śląskich[1].
Przebieg
Ulica rozpoczyna swój bieg jako przedłużenie alei Powstańców Wielkopolskich na estakadzie im. Obrońców Lwowa, zaś kończy się pod kładką nad którą biegnie ulica Henryka Kamieńskiego. Przedłużeniem w kierunku południowym alei Powstańców Śląskich, jest ulica ks. Józefa Tischnera. Ulica mierzy około 1,5 km długości[1].
Infrastruktura
Aleja Powstańców Śląskich składa się z dwóch trójpasmowych ulic rozdzielonych od siebie pasem zieleni. Drogą przebiega wzdłuż torowiska dla pociągów. Przy ulicy znajduje się przystanek kolejowy – „Kraków Podgórze”[2].
Przypisy
- 1 2 3 Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 129. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Mapy i schematy KMK. [w:] Zarząd Transportu Publicznego w Krakowie [on-line]. ztp.krakow.pl. [dostęp 2023-12-17]. (pol.).
Bibliografia
- Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995. ISBN 83-85579-48-6.
- Kieszonkowy atlas Krakowa – wersja z 2007
- Encyklopedia Krakowa, wyd. PWN, Warszawa-Kraków 2000.