Aleksander Morrison
 herb Muryson | |
| Data śmierci |
po 1676 |
|---|---|
| Rodzice |
Jakób |
| Małżeństwo |
Aleksandra z Żabokrzyckich Franciszka Potepska |
| Dzieci |
Stanisław i Jan Józef, Franciszek, Antoni |
| Wojny i bitwy | |
Aleksander Morrison (Muryson, Mirisson) herbu Muryson (zm. po 1676) – kapitan piechoty armii koronnej.
Życiorys
Pochodził ze szkockiej rodziny szlacheckiej Morison de Manners[1], osiadłej na Litwie w 1655, był synem Jakóba, który pierwszy osiadł w Rzeczypospolitej, a sam był synem [2]Jana i Agnieszki Bisset z Aberdeenshire w Szkocji.
W 1660 zaciągnął się do regimentu piechoty Michała Kazimierza Radziwiłła, w jednostce tej jego starszy brat Wilhelm był chorążym.
Od wiosny 1673 bracia Morrisonowie służyli w regimencie piechoty wojewody bełskiego Konstantego Wiśniowieckiego, Aleksander pełnił funkcję regiments–kwatermistrza. Brał udział w kampanii chocimskiej, jesienią 1673.
W 1676 podczas sejmu koronacyjnego Jana III Sobieskiego, na wniosek hetmana Dymitra Wiśniowieckiego za zasługi wojenne bracia Aleksander i Wilhelm Morrisonowie, kapitanowie piechoty armii koronnej otrzymali indygenat i herb[3].
Rodzina
W 1680 poślubił Aleksandrę Żabokrzycką cześnikównę bracławską, z tego związku synowie:
- Stanisław
- Jan – pisarz grodzki, miecznik nowogrodzki i bracławski[4]
Ze związku z Franciszką Potepską - wojczanką trembowelską, miał synów:
- Józefa
- Franciszka
- Antoniego.
Przypisy
- ↑ Juliusz Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Cz. 2, s.220
- ↑ Niesiecki Kasper, Herbarz polski, Tom 6, s. 459, 494., „{{{czasopismo}}}”, 1841.
- ↑ Marek Wagner, Słownik Biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, str.192
- ↑ Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom XI, s.281
Bibliografia
- Marek Wagner, Słownik Biograficzny oficerów polskich drugiej połowy XVII wieku, tom I, Oświęcim 2013, str.192
- Seweryn Uruski, Rodzina. Herbarz szlachty polskiej, tom XI, s.281