Aleksander Rembieliński
 Lubicz | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Antonina Weltz |
| Żona |
Pelagia Zamoyska |
| Dzieci |
Stanisław, Konstanty |
Aleksander Ireneusz Adam Rembieliński herbu Lubicz (ur. 16 grudnia 1820 w Warszawie, zm. 14 lutego 1872 tamże) – polski przemysłowiec, właściciel ziemski m.in. Krośniewic[1].
Syn Rajmunda Rembielińskiego i Antoniny Weltz. Po ojcu odziedziczył Krośniewice[2], a jego brat Eugeniusz Rembieliński – Jedwabne. W roku 1847 wybudował w Ostrowach cukrownię, która była wówczas największą w Królestwie Polskim.
W 1854 roku w Hamburgu poślubił Pelagię córkę XIII Ordynata Konstantego Zamoyskiego. Miał z nią synów: Stanisława i Konstantego Rembielińskich.
W 1859 roku w Warszawie rozpoczął budowę pałacu Rembielińskiego w Warszawie.
Przypisy
- ↑ Jakub Selder, Od Gomolińskich do Rembielińskich, Ridero IT Publishing, 2021, ISBN 978-83-8273-209-2.
- ↑ Historia w latach 1793–1870. Gmina Krośniewice.