Aleksandr Majorow (kombinator norweski)
| Data i miejsce urodzenia |
6 czerwca 1957 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
Dynamo Gorki | |||||||||
| Wzrost |
162 cm | |||||||||
| Debiut w PŚ |
29.12 1983, Oberwiesenthal | |||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
29.12 1983, Oberwiesenthal | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Aleksandr Borisowicz Majorow (ros. Александр Борисович Майоров, ur. 6 czerwca 1957 w Gorkim) – radziecki kombinator norweski, brązowy medalista mistrzostw świata.
Kariera
Pierwszą dużą imprezą w karierze Majorowa były Mistrzostwa Świata w Lahti w 1978 roku, gdzie indywidualnie zajął jedenastą pozycję. Dwa lata później wystartował na Igrzyskach Olimpijskich w Lake Placid, gdzie trzynasty wynik na skoczni i szósty czas biegu pozwoliły mu zająć siódme miejsce. Podczas Mistrzostw Świata w Oslo w 1982 roku zajął piąte miejsce w zawodach drużynowych.
W Pucharze Świata zadebiutował 29 grudnia 1983 roku w Oberwiesenthal. Zajął wtedy siódme miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena i tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze pucharowe punkty. W pozostałych konkursach sezonu 1983/1984 punktował trzykrotnie, ale w czołowej dziesiątce uplasował się tylko raz – 24 marca 1984 roku w Štrbskim Plesie był ósmy. W klasyfikacji generalnej zajął dwudzieste miejsce. W lutym 1984 roku wystąpił na Igrzyskach Olimpijskich w Sarajewie, gdzie rywalizację ukończył na czternastym miejscu. Miesiąc później osiągnął swój największy sukces wspólnie z Ołeksandrm Proswirninem i Ildarem Garifullinem zdobywając brązowy medal w sztafecie na Mistrzostwach Świata w Rovaniemi.
W sezonie 1984/1985 nie punktował w zawodach Pucharu Świata, wobec czego nie został uwzględniony w klasyfikacji generalnej. W styczniu 1985 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Seefeld, zajmując dwunaste miejsce w konkursie indywidualnym. Ponadto w zawodach drużynowych wraz z Allarem Levandim i Ołeksandrem Proswirninem zajął czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z reprezentantami Finlandii o nieco ponad 3 punkty. W 1985 roku zakończył karierę.
Osiągnięcia
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 7. | 19 lutego | 1980 | Indywidualnie K-90/15 km | 432.200 pkt | -23.065 pkt | ||
| 14. | 12 lutego | 1984 | Indywidualnie K-90/15 km | 422.595 pkt | -35.265 pkt |
| Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11. | 20 lutego | 1978 | Indywidualnie K-90/15 km | 435.24 pkt | -24.79 pkt | ||
| 5. | 26 lutego | 1982 | Sztafeta K-90/3x5 km[1] | 1295.92 pkt | -104.56 pkt | ||
| 3. |
18 marca | 1984 | Sztafeta K-90/3x5 km[2] | 1189.46 pkt | -5.94 pkt | ||
| 12. | 18 stycznia | 1985 | Gundersen K-90/15 km | 410.10 pkt | -36.41 pkt | ||
| 4. | 25 stycznia | 1985 | Sztafeta K-90/3x5 km[3] | 1276.90 pkt | -77.56 pkt |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1983/1984: 20.
- sezon 1984/1985: –
Miejsca na podium
Majorow nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Świata.
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Siergiej Czerwiakow, Sergiej Szarikow, Aleksandr Majorow.
- ↑ Skład drużyny: Ołeksandr Proswirnin, Aleksandr Majorow, Ildar Garifulin.
- ↑ Skład drużyny: Ołeksandr Proswirnin, Allar Levandi, Aleksandr Majorow.
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).