Aleksandr Ponomariow

Aleksandr Ponomariow (ros. Александр Пономарев) – rosyjski kierowca wyścigowy.

W 1981 roku zadebiutował w Sowieckiej Formule Easter, zajmując 33. miejsce na koniec sezonu^[1]. Ścigał się wówczas samochodem własnej konstrukcji, oznaczonym jako ASK, napędzanym silnikiem Łady, natomiast jego sponsorem był WAZ^[2][3]. Rok później zajął siedemnaste miejsce^[4]. W sezonie 1983 rozpoczął korzystanie z Estonii 20, którą zmodyfikował poprzez zastosowanie nowej owiewki^[5]. Tym samochodem Ponomariow zdobył mistrzostwo Rosyjskiej FSRR, a w mistrzostwach ZSRR zdobył dwa podia i trzecie miejsce na koniec sezonu^[6][7]. Rok później po odniesieniu dwóch zwycięstw został mistrzem kraju^[8]. W tym samym roku Ponomariow zadebiutował w Pucharze Pokoju i Przyjaźni podczas rundy na torze Bikernieki, jednakże wyścigu nie ukończył^[9]. W sezonie 1985 kierowca zajął czwarte miejsce w mistrzostwach ZSRR oraz ósme w Pucharze Pokoju i Przyjaźni^[10]. Od roku 1986 Ponomariow używał Estonii 21M z monokokiem^[11]. Radziecki zawodnik do 1987 nie odnosił jednak tym pojazdem większych sukcesów^[12][13]. W roku 1988 został jednakże mistrzem Rosyjskiej FSRR oraz II wicemistrzem ZSRR^[14][15].

W roku 1989 Ponomariow zadebiutował w Formule Mondial. Rywalizował wówczas pojazdem ASK zbudowanym w WAZ z nadwoziem opartym na Estonii 21.10, jak również zupełnie nową karoserią^[16]. W sezonie 1990 zawodnik zajął tym pojazdem trzecie miejsce w klasyfikacji Formuły Mondial^[17]. W 1991 roku korzystał z Estonii 25^[18]. Po rozpadzie ZSRR Ponomariow uczestniczył m.in. w wyścigach na lodzie i Pucharze Łady^[19][20].