Alfa Columbae
| α Col | |||||||||||||||||
![]() Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||
| Gwiazdozbiór | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja |
05h 39m 38,941s | ||||||||||||||||
| Deklinacja |
-34° 04′ 26,80″ | ||||||||||||||||
| Paralaksa (π) | |||||||||||||||||
| Odległość | |||||||||||||||||
| Wielkość obserwowana | |||||||||||||||||
| Ruch własny (RA) |
1,58 ± 0,28 mas/rok | ||||||||||||||||
| Ruch własny (DEC) |
−24,82 ± 0,50 mas/rok | ||||||||||||||||
| Prędkość radialna |
35,0 ± 4,0 km/s | ||||||||||||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||
| Rodzaj gwiazdy |
gwiazda ciągu głównego, zmienna typu Gamma Cassiopeiae | ||||||||||||||||
| Typ widmowy |
B9 Ve[1] | ||||||||||||||||
| Masa | |||||||||||||||||
| Promień | |||||||||||||||||
| Wielkość absolutna |
-1,9m | ||||||||||||||||
| Prędkość obrotu |
180 km/s[2] | ||||||||||||||||
| Temperatura |
12 963 K[3] | ||||||||||||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Alfa Columbae (α Col) – najjaśniejsza gwiazda w gwiazdozbiorze Gołębia o typie widmowym B9 V. Znajduje się około 261 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Phact, wywodzi się od arabskiego فاختة, fāẖita, co oznacza „sierpówkę”[2].
Charakterystyka
Alfa Columbae jest białą gwiazdą, należy do typu widmowego B, jest to gwiazda zmienna typu Gamma Cassiopeiae. Jej jasność obserwowana zmienia się nieznacznie, od 2,62m do 2,66m[4]. Wiruje ona szybko wokół osi, na równiku prędkość obrotu to co najmniej 180 km/s, 90 razy szybciej niż w przypadku Słońca. Powoduje to jej spłaszczenie i tworzy otoczkę ze słabiej związanego gazu, rozciągającą się na odległość dwóch promieni gwiazdy. Z otoczki tej pochodzą silne linie emisyjne wodoru. Gwiazda wypromieniowuje około 1000 razy więcej energii niż Słońce[2].
Zobacz też
Przypisy
- 1 2 3 Alfa Columbae w bazie SIMBAD (ang.)
- 1 2 3 4 Jim Kaler: Phact. STARS. [dostęp 2016-01-13]. (ang.).
- 1 2 A. Meilland, Ph. Stee, O. Chesneau, C. Jones. VLTI/MIDI observations of 7 classical Be stars. „Astronomy and Astrophysics”. 505 (2), s. 687–693, październik 2009. DOI: 10.1051/0004-6361/200911960. arXiv:0908.1239. Bibcode: 2009A&A...505..687M. (ang.).
- ↑ Phact. Alcyone.de. [dostęp 2016-01-14]., dane gwiazdy za: Kholopov, P.N. et al.. Combined General Catalogue of Variable Stars. „Combined General Catalogue of Variable Stars”. 4.1 Ed (II/214A). 1, 1998.
