Alfonso Ugarte y Vernal
 | |
| pułkownik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Główne wojny i bitwy | |
Alfonso Ugarte y Vernal (ur. 13 lipca 1847 w Tarapaca, zm. 7 czerwca 1880 w Arica) – oficer peruwiański, pułkownik.
Urodził się jako syn kupca Narcisio Ugarte i Rosy Vernal. Młodość spędził w chilijskim Valparaiso, do Peru wrócił w 1868 roku osiadając w Iquique. W 1876 roku został wybrany burmistrzem tego miasta.
Po wybuchu wojny o saletrę zorganizował na swój koszt batalion Iquique N° 1 złożony z 429 żołnierzy i 36 oficerów. Na jego czele brał udział w bitwie pod Tarapaca, gdzie został ranny. Następnie dowodził 8 dywizjonem podczas obrony Arica. W czasie bitwy skoczył na koniu ze skały nie chcąc oddać powierzonego mu sztandaru oddziałom chilijskim.
Stał się jednym z bohaterów narodowych Peru, symbolem patriotyzmu i męstwa.