Alfrēds Kalniņš

Alfrēds Kalniņš

Imię i nazwisko	Alfrēds Bruno Jānis Kalniņš
Data i miejsce urodzenia	23 sierpnia 1879 Kieś
Pochodzenie	łotewskie
Data i miejsce śmierci	23 grudnia 1951 Ryga
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pedagog
Odznaczenia

Alfrēds Bruno Jānis Kalniņš (ur. 23 sierpnia 1879 w Kiesiu, Inflanty, zm. 23 grudnia 1951 w Rydze) – łotewski kompozytor, twórca opery narodowej. Ojciec Jānisa. Absolwent Konserwatorium Petersburskiego. Organista w kościołach w estońskiej Parnawie i Dorpacie (est. Tartu) oraz w łotewskiej Lipawie i Rydze. Profesor i rektor Konserwatorium Łotewskiego w Rydze. Autor muzyki scenicznej oraz pieśni (m.in. do wierszy Jānisa Rainisa). Prawykonania poematu symfonicznego „Pod Staburagiem” dokonała w Rydze w 1910 roku Orkiestra Filharmonii Warszawskiej pod dyrekcją Grzegorza Fitelberga.

15 listopada 1937 otrzymał Order Trzech Gwiazd III klasy^[1].

• „Baņuta” (pol. Baniuta, libr. Arturs Krūmiņš) – 1920
• „Salinieki” (pol. Wyspiarze Arturs Krūmiņš) – 1926, druga wersja „Dzintenes Atmoda” (pol. Przebudzenie ojczyzny) – 1933

• „Staburag” – 1943

• Lesław Czapliński „Alfrēds Kalniņš: klasyk opery łotewskiej i jego imiennicy” w: MUZYKA 21 1/2009

• Biografia i twórczość (łot.)