Alfredo Guzzoni
 Alfredo Guzzoni około 1941 roku | |
.png){kind=icon} generał | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1911–1943 |
| Siły zbrojne |
|
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
       | |
.svg.png){kind=small}
Alfredo Guzzoni (ur. 12 kwietnia 1877 w Mantui, zm. 15 kwietnia 1965 w Rzymie) – włoski generał, żołnierz obu wojen światowych.
Życiorys
W czasie I wojny światowej był szefem sztabu 7 i 11 Dywizji. Od 1918 roku był dowódcą 3 Korpusu Armijnego. W latach 1933–1934 kierował Akademią Wojskową w Modenie. W czasie drugiej wojny włosko-etiopskiej dowodził 21 Dywizją Grenadierów. W latach 1936–1937 był gubernatorem Erytrei, a w 1937 roku – dowódcą 11 Korpusu.
W 1939 roku dowodził włoskim korpusem ekspedycyjnym w Albanii[1]. Po wypowiedzeniu przez Włochy wojny Francji w 1940 roku, został dowódcą 4 Armii na froncie we francuskich Alpach. Od 1942 roku dowodził 6 Korpusem, stacjonującym na Sycylii. W 1943 roku dowodził niemiecko-włoskimi siłami (wraz z feldmarszałkiem Albertem Kesselringiem w czasie alianckiego lądowania na Sycylii (operacja Husky).
Zmarł w Rzymie w 1965 roku.
Przypisy
- ↑ Stanisław Żerko, Biograficzny leksykon II wojny światowej, Poznań: Wydawnictwo Nauka i Innowacje, 2014, s. 161, ISBN 978-83-63795-77-1.