Aligator chiński

Jest mniejszy od aligatora amerykańskiego, długość jego ciała z reguły wynosi 1,5-2,2 m.^[5]

Grzbiet oliwkowo-brązowy, plamisty. Boki tułowia jasnobrązowe z deseniem ciemnych plam. Młode są czarne z jasnożółtymi paskami, podobnie jak młode aligatora amerykańskiego, które jednak mają więcej pasków. W przeciwieństwie do aligatora amerykańskiego mają kostne płyty powyżej każdej powieki, a koniec pyska jest nieznacznie zadarty i bardziej zwężony. Zęby są lepiej przystosowane do miażdżenia mięczaków. Brzuszne płytki są skostniałe, przez co skóra aligatorów chińskich nie miała znaczenia gospodarczego^[4][5].

Jest drapieżnikiem. Jego podstawowym pokarmem są wodne bezkręgowce: skorupiaki, małże, ślimaki oraz ryby^[5].

Samice osiągają dojrzałość w wieku od 4 do 5 lat. Okres godowy zaczyna się wraz ze wzrostem letnich temperatur. Pomiędzy lipcem a sierpniem samica buduje gniazdo z błota i szczątków roślinnych na brzegu rzeki, powyżej poziomu wody. Następnie składa do niego 10–50 jaj. Okres inkubacji trwa ok. 70 dni^[5].

Płeć osobników zależy od temperatury inkubacji, samice wylęgają się przy temperaturze około 28 °C, natomiast samce przy temperaturze 33 °C. Młode po wykluciu mają około 21 cm długości i ważą 30 g^[5].

Aligatory tworzą nory na bagnach, których głównym zastosowaniem jest ochrona przed zimnem w czasie zimy. Nory mają głębokość 1m i średnicę około 30 cm. Prowadzą nocny tryb życia. Nie mogą same wytwarzać ciepła, korzystają ze słońca oraz temperatury wody do termoregulacji^[5].

Komunikują się za pomocą dźwięków oraz przez zachowanie np. uderzając pyskiem w wodę w celu odstraszenia^[5].

Na wolności żyją średnio 38 lat, zdarza się, że dożywają 50. Natomiast w niewoli osiągają wiek nawet 70 lat^[5].