Amatitlania sajica

	Amatitlania sajica
	(Bussing, 1974)
	; Para pilnująca gniazda z ikrą
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	okoniokształtne
Rodzina	pielęgnicowate
Podrodzina	Cichlinae
Rodzaj	Amatitlania
Gatunek	Amatitlania sajica
Synonimy
	Archocentrus sajica (Bussing, 1974); Cichlasoma sajica Bussing, 1974; Cryptoheros sajica (Bussing, 1974);
	Archocentrus sajica (Bussing, 1974); Cichlasoma sajica Bussing, 1974; Cryptoheros sajica (Bussing, 1974);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie

Amatitlania sajica^[2]^[3] – gatunek słodkowodnej ryby z rodziny pielęgnicowatych (Cichlidae). Bywa hodowany w akwariach. Występuje w Ameryce Centralnej w wodach na obszarze Kostaryki.

Opis

Ryba stosunkowo spokojna i można ją trzymać z rybami podobnej o wielkości. Agresję wykazuje w okresie rozrodu.

Wygląd: Młode osobniki są mało barwne, dorosłe charakteryzują się szaro-brązowo-żółtą barwą z niebiesko lub fioletowo opalizującymi 8–10 pręgami, w czasie tarła pręgi te są bardziej widoczne. Pokrywy skrzelowe w kolorze żółtawym, od strony spodniej przechodzące w niebieski.

Dymorfizm płciowy: Samiec większy, dorastający do 12 cm, o płetwach nieparzystych w kolorze czerwonym. W wieku dojrzałym posiada na czole „garb”. Samica mniejsza, dorastająca do 8 cm, o płetwach nieparzystych w kolorze żółtym.

Akwarium

Akwarium dla tych ryb powinno być możliwie długie, z licznymi grotami, kamieniami i żwirowym podłożem, obsadzone silnymi roślinami.

Zalecane warunki w akwarium
Zbiornik	duży, minimum 80 l
Temperatura wody	24–30°C
Twardość wody	ok. 10°n
Skala pH	6,5–7
pokarm	Wszystkożerny

Pokarm: W naturze odżywiają się m.in. detrytusem, dlatego mogą przekopywać akwarium w poszukiwaniu pokarmu.

Rozród

Pary dobierają się same. W tym czasie stają się bardziej agresywne w stosunku do innych ryb. Samice składają ikrę w kolorze brązowo-czerwonym w utworzonych wcześniej dołkach z piasku, na wewnętrznych ścianach doniczek czy w kamiennych grotach. Opiekę nad ikrą i wyległym narybkiem w większości przejmuje samica. Ikra rozwija się ok. 4 dni w temperaturze 26–28 °C. Po tygodniu narybek zaczyna pływać.

Status zagrożenia

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody Amatitlania sajica został zaliczony do kategorii VU (ang. Vulnerable „narażony”)^[1].

Zobacz też

słodkowodne ryby akwariowe

Przypisy

1 2 Amatitlania sajica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 6 września 2023 [dostęp 2023-10-02] (ang.).
↑ Amatitlania sajica (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2023-10-02]

Bibliografia

Jindřich Novák, Cichlasoma sajica, Akwarium nr 4/82

[iucn-1] 1 2 Amatitlania sajica, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Eschmeyer-2] RonR. Fricke RonR., William NeilW.N. Eschmeyer William NeilW.N., Richard van derR. Laan Richard van derR. (red.), SEARCH, [w:] Eschmeyer’s Catalog of Fishes, California Academy of Sciences, 6 września 2023 [dostęp 2023-10-02] (ang.).

[FB-3] Amatitlania sajica (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 2023-10-02]

[1]

[2]

[3]