Ambositrinae
| Ambositrinae | |||
| Masner, 1961 | |||
.jpg) Maoripria earlyi | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| (bez rangi) | Proctotrupomorpha | ||
| Nadrodzina |
Diaprioidea | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
Ambositrinae | ||
| Synonimy | |||
| |||
Ambositrinae – podrodzina błonkówek z infrarzędu owadziarek i rodziny Diapriidae.
Morfologia
Błonkówki drobnych rozmiarów. Spotyka się wśród nich gatunki długoskrzydłe, krótkoskrzydłe i bezskrzydłe, jak i takie o samcach długoskrzydłych, a samicach krótkoskrzydłych lub bezskrzydłych i myrmekomorficznych[1][2]. Osobniki o zredukowanych skrzydłach mają również zredukowane lub całkiem zanikłe przyoczka. Głowa większości gatunków jest hipognatyczna[2]. U samic biczyk czułka zbudowany jest z trzynastu członów, a u samców z dwunastu, z których drugi zwykle jest zmodyfikowany[1]. U licznych gatunków między panewkami czułkowymi znajduje się wyrostek środkowy. Przednie jamki tentorialne są dobrze zaznaczone. Nie występują szwy subokularne. Tarczka śródtułowia zwykle ma pojedynczy dołek u podstawy, czasem przedzielony pośrodkową przegrodą, niekiedy przedłużoną ku tyłowi w żeberko. Mezopleury mają postać pojedynczych, dużych płytek. Pozatułów ma na wierzchu dwa żeberka boczne, a często też żeberko środkowe[2]. Użyłkowanie przedniego skrzydła jest zredukowane, o niezamkniętej komórce radialnej, zwykle bardzo krótkiej żyłce marginalnej, a czasem o uwstecznionych żyłkach kostalnych. Z wyjątkiem dwóch rodzajów na metasomie samic widać pięć, a na metasomie samców sześć tergitów, gdyż tergity od drugiego do czwartego zlane są w syntergum[1]. Tergity gastralne mają ostre krawędzie boczne i są gwałtownie podgięte na spód[1][2]. Drugi sternit metasomy jest znacznie krótszy od trzeciego[2] i oddzielony od niego głębokim szwem[1].
Ekologia i występowanie
Owady te zamieszkują wilgotne i zacienione siedliska, głównie wilgotne lasy strefy umiarkowanej. Bytują w piętrze ściółki i wśród niskiej roślinności. Przypuszczalnie wszystkie są wewnętrznymi parazytoidami muchówek długoczułkich rozwijających się w glebie lub grzybach, w tym przedstawicieli bedliszkowatych, przy czym żywiciela potwierdzono tylko u jednego gatunku[2][1].
Podrodzina ma prawdopodobnie rodowód gondwański[1]. Większość gatunków występuje w Ameryce Południowej, Australii, Nowej Gwinei i Nowej Zelandii, ale znane są też z wysp południowego zachodu Pacyfiku, Afryki i Madagaskaru[1][2][3]
Taksonomia
Takson ten wprowadzony został w 1961 roku przez Lubomíra Masnera[4]. Zalicza się doń ponad 20 opisanych rodzajów[5]:
- Acanthobetyla Dodd, 1926
- Aczelopria Fabritius, 1968
- Allobetyla Naumann, 1982
- Ambositra Masner, 1961
- Archaeopria Naumann, 1988
- Austroxylabis Naumann, 1982
- Betyla Cameron, 1889
- Diphoropria Kieffer, 1905
- Dissoxylabis Kieffer, 1909
- Fanis Ogloblin, 1965
- Gwaihiria Naumann, 1982
- Lathropria Ogloblin, 1965
- Maoripria Naumann, 1988
- Pantolytomyia Dodd, 1915
- Papuapria Naumann, 1987
- Parabetyla Brues, 1922
- Perissodryas Naumann, 1982
- Propsilomma Kieffer, 1916
- Riaworra Naumann, 1982
- Scianomas Naumann, 1982
- Zealaptera Naumann, 1988
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Henri Goulet, John T. Huber, Hymenoptera of the world: an identification guide to families, Ottawa: Agriculture Canada, 1993, s. 546-547, ISBN 978-0-660-14933-2.
- 1 2 3 4 5 6 7 I.D. Naumann. Systematics of the Australian Ambositrinae (Hymenoptera: Diapriidae), with a synopsis of the non-Australian genera of the subfamily. „Australian Journal of Zoology. Supplementary Series”. 85, s. 1-239, 1982.
- ↑ N.B. Stevens, M. Iqbal, A.D. Austin: Subfamily Ambositrinae. [w:] Australian Biological Resources Study. Australian Faunal Directory [on-line]. [dostęp 2024-07-10].
- ↑ Lubomír Masner. Ambositrinae, a new subfamily of Diapriidae from Madagascar and central Africa (Hymenoptera Proctotrupoidea). „Mémoires de l'Institut Scientifique de Madagascar”. 12, s. 289-295, 1961.
- ↑ Norman F. Johnson. Catalog of world Proctotrupoidea excluding Platygastridae. „Memoirs of the American Entomological Institute”. 51, s. 1-825, 1992. DOI: 10.5281/zenodo.23657.