DZ Bank Polska

Spółka była pierwszą instytucją z kapitałem zagranicznym, która dostała licencję Narodowego Banku Polskiego na prowadzenie działalności bankowej w Polsce^[1]. Był również pierwszym od lat powojennych bankiem w Polsce z przeważającym udziałem kapitału zagranicznego, który wynosił w momencie udzielania licencji 80% z 7 mln dolarów^[2][3]. Bank został powołany z inicjatywny osób prywatnych, w tym Jerzego Kosińskiego i Witolda Sulimirskiego, oraz przedsiębiorstw krajowych i zagranicznych, m.in. Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa i Polish American Resources Corporation, założonej przez Jana Byrczka^[2][4][5][6]. W swojej działalności skupiał się na obsłudzie klientów instytucjonalnych i rozliczeniach zagranicznych^[7][8]

W 1994 zadebiutował na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie^[9].

W 1996 rozpoczął się proces zmian właścicielskich w banku, polegający na rywalizacji zagranicznych instytucji finansowych o przejęcie większościowego pakietu akcji poprzez przeprowadzanie wezwania do sprzedaży akcji spółki na giełdzie. W 1998 w wyniku publicznego wezwania DZ BANK skupił blisko 60 proc. akcji, m.in. od innych banków konkurujących uprzednio o przejęcie AmerBanku, w tym Powszechnego Banku Kredytowego, Banque Bruxelles Lambert, Bayerische Landesbank i Danske Bank^[10][11][12].

W 2003 Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy banku podjęło uchwałę o zmianie nazwy na DZ BANK Polska S.A.^[13][14]

W 2011 został wycofany z Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie^[15][16].

W 2013 zorganizowana część banku obejmująca klientów segmentu bankowości prywatnej wraz z ich produktami bankowymi została sprzedana do Getin Noble Banku^[17].

W latach 2015–2020 trwał proces likwidacji banku^[18].