Amiata
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo |
Antiappennino toscano↗ |
| Wysokość |
1738 m n.p.m. |
| Dane wulkanu | |
| Typ wulkanu | |
| Aktywność | |
Położenie na mapie Włoch  | |
| 42°53′15,90″N 11°37′27,73″E/42,887750 11,624369 | |
Amiata (it. Monte Amiata) – wygasły wulkan w środkowych Włoszech, w Preapeninie Tyrreńskim. Jego wysokość to 1738 m n.p.m.[1] Zbudowany jest z lawy trachitowej. Wielkość masywu wynosi 4 na 5 km. Wiek radiometryczny trachitu wynosi ok. 300 000 lat, natomiast ostatnia erupcja miała miejsce w plejstocenie, przez ponad 10 000 lat[1]. W czasie holocenu wulkan nie przejawiał żadnej aktywności, natomiast u podnóża znajdują się liczne źródła siarkowe, których wody doprowadzane są rurociągami do Sieny. Szczyt porastają lasy bukowe i kasztanowe, w dolnym piętrze winnice i gaje oliwne. W pobliżu znajdują się bogate złoża cynobru, eksploatowane od początku naszej ery.
Przypisy
- 1 2 3 Amiata, Global Volcanism Program. Smithsonian Institution. [dostęp 2018-01-12]. (ang.).