Analogi gonadoliberyny

Analogi gonadoliberyny – grupa leków stosowanych w ginekologii i onkologii do hamowania pulsacyjnego uwalniania gonadoliberyny. Wiążą się one z receptorami w przednim płacie przysadki, hamując wydzielanie lutropiny i folikulotropiny. Specyfiki z tej grupy wywołują farmakologiczną (całkowicie odwracalną) kastrację. Leki te znajdują zastosowanie w leczeniu hormonozależnej odmiany raka sutka (z obecnością receptorów estrogenowych i progesteronowych) w komórkach guza u kobiet przed menopauzą, raka stercza, endometriozy, mięśniaków macicy, przedwczesnego pokwitania pochodzenia ośrodkowego.

Należą tu dwie podgrupy leków:

  • antagonisty gonadoliberyny (cetroreliks, ganireliks, abareliks, degareliks)
  • agonisty gonadoliberyny (leuprorelina, buserelina, nafarelina, histrelina, goserelina, deslorelina).

Bibliografia

  • Grzegorz H. Bręborowicz (red.): Położnictwo i ginekologia. T. 2: Ginekologia. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 884. ISBN 978-83-200-3541-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.