Andowiak
| Thomasomys | |||
| Coues, 1884[1] | |||
![]() T. burneoi | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
andowiak | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Hesperomys cinereus O. Thomas, 1882 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Andowiak[4] (Thomasomys) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[5][6][7].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 80–238 mm, długość ogona 97–329 mm, długość ucha 10–31 mm, długość tylnej stopy 16–59 mm; masa ciała 14–335 g[6][8][9].
Systematyka
Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Hesperomys) zdefiniował w 1884 roku amerykański chirurg, ornitolog i historyk Elliott Coues w artykule zatytułowanym Thomasomys, nowy podrodzaj Hesperomys, opublikowanym w czasopiśmie „The American Naturalist”[1]. Gatunkiem typowym jest (oryginalne oznaczenie) andowiak oliwkowoszary (T. cinereus).
Etymologia
- Thomasomys: Oldfield Thomas (1858–1929), brytyjski zoolog, teriolog; gr. μυς mus, μυος muos ‘mysz’[10].
- Erioryzomys: gr. εριον erion ‘wełna’; rodzaj Oryzomys S.F. Baird, 1857 (ryżniak)[11]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Oryzomys monochromos Bangs, 1900.
- Inomys: gr. ις is, ινος inos ‘ścięgno, mięsień, nerw’[12]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[13]. Gatunek typowy (oryginalne oznaczenie): Oryzomys incanus O. Thomas, 1894.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[14][8][5][4]:
| Grafika | Gatunek | Autor i rok opisu | Nazwa zwyczajowa[4] | Podgatunki[6][5][8][9][15][16] | Rozmieszczenie geograficzne[6][5][8][9][15][16] | Podstawowe wymiary[6][8][9][15][16][a] | Status IUCN[17] |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Thomasomys monochromos | Bangs, 1900 | andowiak jednobarwny | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: Sierra Nevada de Santa Marta (Magdalena); zakres wysokości: 2000–3600 m n.p.m. | DC: 10,5–12 cm DO: około 12,4 cm MC: około 36 g |
VU | |
| Thomasomys emeritus | O. Thomas, 1916 | gatunek monotypowy | endemit Wenezueli: Andy w Mérida i Trujillo; zakres wysokości: 2090–3550 m n.p.m. | DC: 10,4–12 cm DO: brak danych MC: brak danych |
DD | ||
| Thomasomys vestitus | (O. Thomas, 1898) | andowiak szykowny | gatunek monotypowy | endemit Wenezueli: Cordillera de Mérida; zakres wysokości: 1600–2500 m n.p.m. | DC: 13,8–14,1 cm DO: około 16,9 cm MC: około 67 g |
NT | |
| Thomasomys hylophilus | Osgood, 1912 | andowiak drzewolubny | gatunek monotypowy | Kolumbia (wschodnie Andy) i zachodnia Wenezuela (Cordillera de Mérida); zakres wysokości: poniżej 2000 m n.p.m. | DC: 10,7–12,6 cm DO: 12,4–15,5 cm MC: 32–40 g |
VU | |
| Thomasomys nicefori | O. Thomas, 1921 | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: górskie lasy w północnej części zachodnicj i środkowych Andów; zakres wysokości: 1900–3810 m n.p.m. | DC: 15,4–17,2 cm DO: brak danych MC: brak danych |
LC | ||
| Thomasomys popayanus | J.A. Allen, 1912 | andowiak kolumbijski | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: górskie lasy w zachodnich Andach; zakres wysokości: 1830–3300 m n.p.m. | DC: 14,5–16,4 cm DO: 20–22 cm MC: brak danych |
DD | |
| Thomasomys baeops | (O. Thomas, 1899) | andowiak paciorkooki | gatunek monotypowy | Andy w Kolumbii i Ekwadorze; zakres wysokości: 1300–3800 m n.p.m. | DC: 9,5–12 cm DO: 10,6–14,7 cm MC: 27–45 g |
LC | |
| Thomasomys niveipes | (O. Thomas, 1896) | andowiak śnieżnostopy | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: paramo we wschodnich Andach; zakres wysokości: 2550–3500 m n.p.m. | DC: 11–13,5 cm DO: 11,5–13,3 cm MC: 26–44 g |
LC | |
| Thomasomys princeps | (O. Thomas, 1895) | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: górskie lasy we wschodnich Andach; zakres wysokości: 2650–3400 m n.p.m. | DC: 17,3–19,8 cm DO: 21–25 cm MC: około 121 g |
DD | ||
| Thomasomys bombycinus | H.E. Anthony, 1925 | andowiak jedwabisty | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: północna część zachodnich Andów; zakres wysokości: 2800–3800 m n.p.m. | DC: 11,2–13 cm DO: około 13,3 cm MC: brak danych |
VU | |
| Thomasomys auricularis | H.E. Anthony, 1923 | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: zachodnie Andy w Cañar, Azuay, El Oro i Loja; zakres wysokości: 2330–4000 m n.p.m. | DC: 13,8–15,5 cm DO: 16,2–19 cm MC: brak danych |
DD | ||
| Thomasomys cinnameus | H.E. Anthony, 1924 | andowiak cynamonowy | gatunek monotypowy | Andy w Kolumbii i Ekwadorze; zakres wysokości: 2400–3800 m n.p.m. | DC: 8,2–9 cm DO: 11–12,8 cm MC: 14–19 g |
LC | |
| Thomasomys contradictus | H.E. Anthony, 1925 | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: wilgotne lasy w środkowych Andach; zakres wysokości: 2400–3870 m n.p.m. | DC: 10,7–13,3 cm DO: około 15,3 cm MC: brak danych |
DD | ||
| Thomasomys cinereiventer | J.A. Allen, 1912 | andowiak szarobrzuchy | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: zachodnie Andy; zakres wysokości: 1830–3150 m n.p.m. | DC: 12,6–16,1 cm DO: 14,4–17,2 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys dispar | H.E. Anthony, 1925 | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: południowa część środkowych i wschodnich Andów; zakres wysokości: 2130–3310 m n.p.m. | DC: 9,8–11,9 cm DO: brak danych MC: brak danych |
DD | ||
| Thomasomys laniger | (O. Thomas, 1895) | andowiak wełnisty | gatunek monotypowy | endemit Kolumbii: środkowe i wschodnie Andy; zakres wysokości: 2600–3600 m n.p.m. | DC: 10,1–11,9 cm DO: 10,6–12,7 cm MC: 25–36 g |
LC | |
| Thomasomys cinereus | (O. Thomas, 1882) | andowiak oliwkowoszary | gatunek monotypowy | południowo-zachodni Ekwador (Park Narodowy Yacuri) i północno-zachodnie Peru (na zachód od rzeki Marañón); zakres wysokości: 1200–3100 m n.p.m. | DC: 10,7–14,6 cm DO: około 14,7 cm MC: około 44 g |
LC | |
| Thomasomys shallqukucha | Pacheco & Ruelas, 2023 | gatunek monotypowy | endemit Peru: północne Andy (Lambayeque); zakres wysokości: 2550–3330 m n.p.m. | DC: 11,6–14,2 cm DO: 14,5–17,1 cm MC: 40–70 g |
NE | ||
| Thomasomys pagaibambensis | Pacheco & Ruelas, 2023 | gatunek monotypowy | endemit Peru: północne Andy (Cajamarca); zakres wysokości: 2530–3370 m n.p.m. | DC: 12,1–15,8 cm DO: 14,2–18,1 cm MC: 48–78 g |
NE | ||
| Thomasomys lojapiuranus | Pacheco & Ruelas, 2023 | gatunek monotypowy | górski lasy w południowym Ekwadorze (Loja) i północnym Peru (Piura); zakres wysokości: 1198–3481 m n.p.m. | DC: 10,7–14,6 cm DO: 13,6–16,5 cm MC: 44–75 g |
NE | ||
| Thomasomys erro | H.E. Anthony, 1926 | andowiak wędrowny | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: północna część wschodnich Andów (Napo); zakres wysokości: 1900–3600 m n.p.m. | DC: 10,4–15,2 cm DO: 13,1–17,8 cm MC: 28–46 g |
LC | |
| Thomasomys paramorum | O. Thomas, 1898 | andowiak paramoński | gatunek monotypowy | zachodnie Andy w południowej Kolumbii oraz Andy w Ekwadorze na południe od depresji Huancabamba; zakres wysokości: 2000–4300 m n.p.m. | DC: 8,4–11,4 cm DO: 11,3–13,3 cm MC: 17–26 g |
LC | |
| Thomasomys otavalo | J. Brito, R. García, Castellanos, Gavilanes, Curay, Carrión-Olmedo, Reyes-Barriga, Guayasamin, Salazar-Bravo & C.M. Pinto, 2024 | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: pomiędzy obszarem chronionym Hídrica Otavalo Mojanda, od wyżyn Intag (Imbabura) do Cordillera de Cayapas (granica między Esmeraldas a Imbabura); zakres wysokości: 2290–3685 m n.p.m. | DC: 11–12,5 cm DO: 15–18 cm MC: około 33 g |
NE | ||
| Thomasomys silvestris | H.E. Anthony, 1924 | andowiak leśny | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: zachodnie zbocza Andów; zapisy ze wschodnich zboczy w Morona Santiago niepewne; zakres wysokości: 1800–4500 m n.p.m. | DC: 9,5–12,7 cm DO: 13,9–15,7 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys igor | J. Brito, R. García, Castellanos, Gavilanes, Curay, Carrión-Olmedo, Reyes-Barriga, Guayasamin, Salazar-Bravo & C.M. Pinto, 2024 | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: znany tylko z miejsca typowego z obszaru Cruz de Lizo (Bolívar); zakres wysokości: 2875–3000 m n.p.m. | DC: 10,2–12,2 cm DO: 13,3–16 cm MC: około 30 g |
NE | ||
| Thomasomys fumeus | H.E. Anthony, 1924 | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: znany z 5 miejsc we wschodnich Andach (Napo i Morona Santiago; zakres wysokości: 2440–2850 m n.p.m. | DC: 10,1–12,5 cm DO: 9,7–11,5 cm MC: 31–50 g |
DD | ||
| Thomasomys vulcani | (O. Thomas, 1898) | andowiak wulkaniczny | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: północno-środkowe Andy (Pichincha i Carchi); zakres wysokości: 1400–4500 m n.p.m. | DC: 11,6–12,6 cm DO: 11,5–13,5 cm MC: 32–57 g |
LC | |
| Thomasomys ucucha | Voss, 2003 | andowiak mysi | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: znany ze szczytów Andów (Carchi, Pichincha i Napo); zakres wysokości: 3380–3800 m n.p.m. | DC: 9,4–10,9 cm DO: 12,2–15,1 cm MC: 24–46 g |
VU | |
| Thomasomys taczanowskii | (O. Thomas, 1882) | andowiak Taczanowskiego | gatunek monotypowy | Andy w Ekwadorze i północnym Peru (Piura, Lambayeque, Cajamarca i San Martín); zakres wysokości: 1150–3350 m n.p.m. | DC: około 9,5 cm DO: około 13,8 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys aureus | (Tomes, 1860) | andowiak złocisty | gatunek monotypowy | Andy w zachodniej Wenezueli, środkowej i południowo-zachodniej Kolumbii, Ekwadorze i Peru do zachodnio-środkowej Boliwii; zakres wysokości: 1460–3850 m n.p.m. | DC: 14,2–18 cm DO: 17,2–25 cm MC: 75–175 g |
LC | |
| Thomasomys caudivarius | H.E. Anthony, 1923 | andowiak pstroogonowy | gatunek monotypowy | zachodnie zbocza Andów od zachodniego Ekwadoru do północnego Peru; zapsiy z północno-zachodniego Ekwadoru niepotwierdzone; zakres wysokości: 1750–3350 m n.p.m. | DC: 9,9–12,5 cm DO: 14,1–16,3 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys pardignasi | J. Brito, Vaca-Puente, C. Koch & Tinoco, 2021 | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: Cordillera del Cóndor (Morona Santiago) i Kutukú (Zamora-Chinchipe); zakres wysokości: 1750–2215 m n.p.m. | DC: 13,7–14,5 cm DO: 21–23 cm MC: 63–68 g |
NE | ||
![]() |
Thomasomys burneoi | T.E. Lee, Tinoco & J. Brito, 2022 | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: znany tylko z Parku Narodowego Sangay (Chimborazo) i Morona Santiago); zakres wysokości: 3400–3900 m n.p.m. | DC: 12,8–18,4 cm DO: 20,7–23,2 cm MC: około 105 g |
NE | |
| Thomasomys salazari | J. Brito, Tinoco, Curay, Vargas, Reyes-Puig, Romero & Pardiñas, 2019 | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: znany tylko z obszaru wokół miejsca typowego w Parku Narodowym Sangay (Morona Santiago); zakres wysokości: 2575–3670 m n.p.m. | DC: 9,9–12,8 cm DO: 13,4–17,5 cm MC: 28–47 g |
NE | ||
| Thomasomys hudsoni | H.E. Anthony, 1923 | andowiak wątły | gatunek monotypowy | endemit Ekwadoru: znany tylko z dówch miejsc w Bestión (Azuay); zakres wysokości: 3260–4000 m n.p.m. | DC: 8–9,3 cm DO: 11–12 cm MC: brak danych |
VU | |
| Thomasomys pyrrhonotus | O. Thomas, 1886 | andowiak rudawy | gatunek monotypowy | endemit Peru: Andy w Piura i Cajamarca; zakres wysokości: 1200–3100 m n.p.m. | DC: 13,7–14,4 cm DO: około 19 cm MC: brak danych |
DD | |
| Thomasomys antoniobracki | Ruelas & Pacheco, 2021 | gatunek monotypowy | endemit Peru: znany tylko z miejsca typowego prowincji Huancabamba (Piura); zakres wysokości: 2620–2720 m n.p.m. | DC: 18,4–18,8 cm DO: 24–25 cm MC: 70–154 g |
NE | ||
| Thomasomys oreas | H.E. Anthony, 1926 | andowiak górski | gatunek monotypowy | Andy od północnego Perru, na południe od rzeki Marañón, do środkowej Boliwii; zakres wysokości: 2460–3650 m n.p.m. | DC: 9–10,8 cm DO: około 13,6 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys praetor | (O. Thomas, 1900) | andowiak duży | gatunek monotypowy | endemit Peru: zachodnie zbocza północnych Andów pomiędzy depresją Huancabamba a rzeką Marañón; zakres wysokości: 2050–4000 m n.p.m. | DC: 16,1–18,7 cm DO: około 18 cm MC: brak danych |
NT | |
| Thomasomys notatus | O. Thomas, 1917 | andowiak ciemnostopy | gatunek monotypowy | endemit Peru: wschodnia zbocza środkowych Andów; zakres wysokości: 1400–3400 m n.p.m. | DC: 11–12,8 cm DO: 10,5–13 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys apeco | Leo & A.L. Gardner, 1993 | andowiak samotny | gatunek monotypowy | endemit Peru: znany tylko z miejsca typowego w Valle de Los Chochos w Parku Narodowym Rio Abiseo (San Martín); zakres wysokości: 3200–3380 m n.p.m. | DC: około 24 cm DO: 28–33 cm MC: 164–335 g |
LC | |
| Thomasomys eleusis | O. Thomas, 1926 | andowiak peruwiański | gatunek monotypowy | endemit Peru: północna część wschodnich Andów, na wschód od rzeki Marañón; zakres wysokości: 3050–3660 m n.p.m. | DC: 12,6–14 cm DO: 12,3–14,8 cm MC: brak danych |
VU | |
| Thomasomys ischyrus | Osgood, 1914 | andowiak długoogonowy | gatunek monotypowy | endemit Peru: wschodnie zbocza Andów (Amazonas, San Martín i Huánuco; zakres wysokości: 2280–3350 m n.p.m. | DC: 13–14 cm DO: około 15,1 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys rosalinda | O. Thomas & St. Leger, 1926 | andowiak skryty | gatunek monotypowy | endemit Peru: znany tylko z miejsca typowego w Goncha (Amazonas) | DC: około 13,5 cm DO: około 17 cm MC: brak danych |
EN | |
| Thomasomys macrotis | A.L. Gardner & Romo, 1993 | andowiak wielkouchy | gatunek monotypowy | endemit Peru: znany z miejsca typowego i ssąsiednich obszarów w Parku Narodowym Rio Abiseo (San Martín); zakres wysokości: 3250–3380 m n.p.m. | DC: 15,3–16,8 cm DO: 19,3–22 cm MC: 140–166 g |
LC | |
| Thomasomys onkiro | Luna & Pacheco, 2002 | andowiak kordylierski | gatunek monotypowy | endemit Peru: znany z miejsca typowego w Cordillera de Vilcabamba (Juní); zapisy z rezerwatu Tapichalaca (Ekwador) niepewne | DC: 9,4–11,4 cm DO: 14,4–15,9 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys incanus | (O. Thomas, 1894) | andowiak inkaski | gatunek monotypowy | endemit Peru: wschodnie zbocze Andów pomiędzy San Martín a Junín; zakres wysokości: 2430–3850 m n.p.m. | DC: 11,1–13,4 cm DO: około 12,5 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys kalinowskii | (O. Thomas, 1894) | andowiak Kalinowskiego | gatunek monotypowy | endemit Peru: Andy w Huánuco na południe do Ayacucho; zakres wysokości: 2050–3675 m n.p.m. | DC: 13,6–14,3 cm DO: około 15,5 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys gracilis | O. Thomas, 1917 | andowiak smukły | gatunek monotypowy | endemit Peru: górski las w Yungas w Cuzco; zakres wysokości: 275–4270 m n.p.m. | DC: 8,3–10,1 cm DO: około 12 cm MC: brak danych |
NT | |
| Thomasomys daphne | O. Thomas, 1917 | andowiak stokowy | gatunek monotypowy | wschodnie zbocza Andów w południowym Peru do północnej Boliwii; zakres wysokości: 200–3540 m n.p.m. | DC: 8,8–10,9 cm DO: około 13,3 cm MC: brak danych |
LC | |
| Thomasomys andersoni | Salazar-Bravo & Yates, 2007 | andowiak oliwkowy | gatunek monotypowy | endemit Boliwii: wschodnie zbocza w La Paz i Cochabamba; zakres wysokości: 2000–2630 m n.p.m. | DC: 10,8–11 cm DO: 12,2–12,8 cm MC: 35–38 g |
VU | |
| Thomasomys australis | H.E. Anthony, 1925 | gatunek monotypowy | endemit Boliwia: Andy w Cochabamba i Santa Cruz; zakres wysokości: 2350–2800 m n.p.m. | DC: 8,9–9,1 cm DO: około 13,8 cm MC: brak danych |
DD | ||
| Thomasomys ladewi | H.E. Anthony, 1926 | andowiak boliwijski | gatunek monotypowy | endemit Boliwii: górskie lasy Andów w La Paz; zakres wysokości: 2360–3300 m n.p.m. | DC: 12–13,8 cm DO: około 15,8 cm MC: 42–64 g |
LC |
Kategorie IUCN: LC – gatunek najmniejszej troski, NT – gatunek bliski zagrożenia, VU – gatunek narażony, EN – gatunek zagrożony, DD – gatunki o nieokreślonym stopniu zagrożenia; NE – gatunki niepoddane jeszcze ocenie.
Uwagi
- ↑ DC – długość ciała; DO – długość ogona; MC – masa ciała
Przypisy
- 1 2 E. Coues. Thomasomys, a new subgeneric type of Hesperomys. „The American Naturalist”. 18, s. 1275, 1884. (ang.).
- ↑ O. Bangs. List of the mammals collected in the Santa Marta region of Colombia by W. W. Brown, Jr.. „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. 1, s. 96, 1900. (ang.).
- ↑ O. Thomas. On the Arrangement of the South American Rats allied to Oryzomys and Rhipidomys. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eight Series. 20 (116), s. 197, 1917. (ang.).
- 1 2 3 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 255–257. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- 1 2 3 4 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 422–426. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- 1 2 3 4 5 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 491–501. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Thomasomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-02].
- 1 2 3 4 5 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 270–273. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- 1 2 3 4 V. Pacheco & D. Ruelas. Systematic Revision of Thomasomys cinereus (Rodentia: Cricetidae: Sigmodontinae) from Northern Peru and Southern Ecuador, With Descriptions of Three New Species. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 461 (1), s. 1–72, 2023. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 675.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 270.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 128.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ C.J. Burgin, J.S. Zijlstra, M.A. Becker, H. Handika, J.M. Alston, J. Widness, S. Liphardt, D.G. Huckaby & N.S. Upham: The ASM Mammal Diversity Database. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 2.1) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2025-05-27]. (ang.).
- 1 2 3 J. Brito, R. García, F.X. Castellanos, G. Gavilanes, J. Curay, J.C. Carrión-Olmedo, D. Reyes-Barriga, J.M. Guayasamin, J. Salazar-Bravo & C.M. Pinto. Two new species of Thomasomys (Cricetidae: Sigmodontinae) from the western Andes of Ecuador and an updated phylogenetic hypothesis for the genus. „Vertebrate Zoology”. 74, s. 709–734, 2024. DOI: 10.3897/vz.74.e128528. (ang.).
- 1 2 3 T.E. Lee Jr., N. Tinoco & J. Brito. A new species of Andean mouse of the genus Thomasomys (Cricetidae, Sigmodontinae) from the eastern Andes of Ecuador. „Vertebrate Zoology”. 72, s. 219–233, 2022. DOI: 10.3897/vz.72.e78219. (ang.).
- ↑ Taxonomy: Thomasomys – Genus. The IUCN Red List of Threatened Species. [dostęp 2025-05-27]. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).
_(Vertebrate_Zoology_2022).jpg)