André Sá

André Sá

André Sá
Państwo	Brazylia
Data i miejsce urodzenia	6 maja 1977 Belo Horizonte
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	1996
Zakończenie kariery	1 marca 2018
Trener	Bruno Volkmann
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0
Najwyżej w rankingu	55 (12 sierpnia 2002)
Australian Open	2R (2001)
Roland Garros	1R (2000, 2002, 2003)
Wimbledon	QF (2002)
US Open	2R (2000, 2001)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	11
Najwyżej w rankingu	17 (2 lutego 2009)
Australian Open	QF (2004)
Roland Garros	3R (2002, 2010, 2013–2016)
Wimbledon	SF (2007)
US Open	QF (2007, 2016)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Brazylia Igrzyska panamerykańskie złoto Winnipeg 1999 gra podwójna

André Rezende Sá (ur. 6 maja 1977 w Belo Horizonte) – brazylijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.

Karierę tenisową rozpoczął w 1996 roku, a zakończył w marcu 2018^[1].

W grze pojedynczej pierwsze sukcesy zaczął odnosić w 1997 roku dochodząc do finału zawodów kategorii ATP Challenger Tour w rodzinnym Belo Horizonte. Debiutował również w głównym cyklu rozgrywek ATP World Tour, dochodząc do ćwierćfinału turnieju w Meksyku. W 1998 roku wygrał trzy imprezy ATP Challenger Tour – w lutym w Ho Chi Minh, w marcu w Salinas i na początku czerwca w Gramado. Również trzy turnieje w turniejach tej rangi wygrał w 1999 roku – we wrześniu w Austin oraz na początku października w Tulsii i Dallas. W 2001 roku Brazylijczyk triumfował w dwóch challengerach – w kwietniu w Calabasas, a w maju w Salvadorze. Kolejne dwa zwycięstwa odniósł w roku 2004 – w lipcu zwyciężył w São Paulo, a pod koniec września w College Station. Ostatni triumf ATP Challenger Tour odniósł w lipcu 2005 roku w Campos do Jordão. Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów Sá był na 55. miejscu w sierpniu 2002 roku.

W grze podwójnej pierwsze zwycięstwo w turniejach rangi ATP World Tour Sá osiągnął w sezonie 2001 w Hongkongu, grając w parze z Niemcem Karstenem Braaschem, a pokonując w finale czeski debel Petr Luxa-Radek Štěpánek. Łącznie w rozgrywkach z cyklu ATP World Tour Brazylijczyk zwyciężał w jedenastu turniejach z trzydziestu rozegranych finałów. Najwyższą pozycję w zestawieniu deblistów osiągnął w lutym 2009 roku – nr 17.

Jako reprezentant Brazylii debiutował w Pucharze Davisa w 1997 roku, mając udział w zwycięstwie nad Nową Zelandią. Rok później był razem z reprezentacją w półfinale Pucharu Davisa. W singlu jego bilans wynosi 4 zwycięstwa i 4 porażki, w deblu, 10 zwycięstw i 6 porażek.

W 2004, 2008, 2012 i 2016 roku grał w konkurencji gry podwójnej na igrzyskach olimpijskich. Najdalej awansował do 2 rundy, podczas turnieju w Atenach (2004), Pekinie (2008) i Rio de Janeiro (2016)^[2].

W 1999 roku Sá zdobył mistrzostwo igrzysk panamerykańskich w Winnipeg w deblu, mając za partnera Paulo Taichera.

Finały w turniejach ATP World Tour

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Gra podwójna (11–19)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	15 lutego 1998	San José	Twarda (hala)	Nelson Aerts	Todd Woodbridge Mark Woodforde	1:6, 5:7
Finalista	2.	4 lutego 2001	Bogota	Ceglana	Martín Rodríguez	Mariano Hood Sebastián Prieto	2:6, 4:6
Finalista	3.	15 lipca 2001	Newport	Trawiasta	Glenn Weiner	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 5:7
Zwycięzca	1.	30 września 2001	Hongkong	Twarda	Karsten Braasch	Petr Luxa Radek Štěpánek	6:0, 7:5
Finalista	4.	21 lipca 2002	Amersfoort	Ceglana	Alexandre Simoni	Jeff Coetzee Chris Haggard	6:7(1), 3:6
Finalista	5.	15 września 2002	Costa do Sauípe	Twarda	Gustavo Kuerten	Scott Humphries Mark Merklein	3:6, 6:7(1)
Finalista	6.	20 lipca 2003	Amersfoort	Ceglana	Chris Haggard	Devin Bowen Ashley Fisher	0:6, 4:6
Zwycięzca	2.	6 maja 2007	Estoril	Ceglana	Marcelo Melo	Martín García Sebastián Prieto	3:6, 6:2, 10–6
Zwycięzca	3.	17 lutego 2008	Costa do Sauípe	Ceglana	Marcelo Melo	Albert Montañés Santiago Ventura	4:6, 6:2, 10–7
Finalista	7.	15 czerwca 2008	Londyn (Queen’s)	Trawiasta	Marcelo Melo	Daniel Nestor Nenad Zimonjić	4:6, 6:7(3)
Zwycięzca	4.	25 maja 2008	Pörtschach	Ceglana	Marcelo Melo	Julian Knowle Jürgen Melzer	7:5, 6:7(3), 13–11
Zwycięzca	5.	23 sierpnia 2008	New Haven	Twarda	Marcelo Melo	Mahesh Bhupathi Mark Knowles	7:5, 6:2
Finalista	8.	1 marca 2009	Delray Beach	Twarda	Marcelo Melo	Bob Bryan Mike Bryan	4:6, 4:6
Zwycięzca	6.	24 maja 2009	Kitzbühel	Ceglana	Marcelo Melo	Andrei Pavel Horia Tecău	6:7(9), 6:2, 10–7
Finalista	9.	14 czerwca 2009	Londyn (Queen’s)	Trawiasta	Marcelo Melo	Michaił Jużny Wesley Moodie	4:6, 6:4, 6–10
Finalista	10.	20 lutego 2011	Buenos Aires	Ceglana	Franco Ferreiro	Oliver Marach Leonardo Mayer	6:7(6), 3:6
Finalista	11.	6 sierpnia 2011	Kitzbühel	Ceglana	Franco Ferreiro	Daniele Bracciali Santiago González	6:7(1), 6:4, 9–11
Zwycięzca	7.	25 września 2011	Metz	Twarda (hala)	Jamie Murray	Lukáš Dlouhý Marcelo Melo	6:4, 7:6(7)
Finalista	12.	19 lutego 2012	São Paulo	Ceglana (hala)	Michal Mertiňák	Eric Butorac Bruno Soares	6:3, 4:6, 8–10
Finalista	13.	26 lutego 2012	Buenos Aires	Ceglana	Michal Mertiňák	David Marrero Fernando Verdasco	4:6, 4:6
Finalista	14.	4 marca 2012	Delray Beach	Twarda	Michal Mertiňák	Colin Fleming Ross Hutchins	6:2, 6:7(5), 13–15
Finalista	15.	15 lipca 2012	Stuttgart	Ceglana	Michal Mertiňák	Jérémy Chardy Łukasz Kubot	1:6, 3:6
Zwycięzca	8.	1 marca 2015	Buenos Aires	Ceglana	Jarkko Nieminen	Pablo Andújar Oliver Marach	6:4, 4:6, 10–7
Zwycięzca	9.	27 czerwca 2015	Nottingham	Trawiasta	Chris Guccione	Pablo Cuevas David Marrero	6:2, 7:5
Zwycięzca	10.	25 lipca 2015	Umag	Ceglana	Máximo González	Mariusz Fyrstenberg Santiago González	4:6, 6:3, 10–5
Finalista	16.	4 października 2015	Shenzhen	Twarda	Chris Guccione	Jonatan Erlich Colin Fleming	1:6, 7:6(3), 6–10
Finalista	17.	25 kwietnia 2016	Bukareszt	Ceglana	Chris Guccione	Florin Mergea Horia Tecău	5:7, 4:6
Finalista	18.	19 czerwca 2016	Londyn	Trawiasta	Chris Guccione	Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut	3:6, 6:7(5)
Zwycięzca	11.	5 marca 2017	São Paulo	Ceglana	Rogério Dutra Silva	Marcus Daniell Marcelo Demoliner	7:6(5), 5:7, 10–7
Finalista	19.	1 lipca 2017	Eastbourne	Trawiasta	Rohan Bopanna	Bob Bryan Mike Bryan	7:6(4), 4:6, 3–10

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-22]  (ang.).