Andreas Franz Wilhelm Schimper
![]() | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk przyrodniczych | |
| Specjalność: botanika, fitogeografia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1878 |
| Habilitacja |
1883 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Andreas Franz Wilhelm Schimper (ur. 12 maja 1856 w Strasburgu, zm. 9 września 1901 w Bazylei) – niemiecki botanik i fitogeograf. Współtwórca (razem z Johannesem Eugeniusem Warmingiem) ekologicznego kierunku w geografii roślin. Był profesorem Uniwersytetu w Bonn i Uniwersytetu w Bazylei. Zaobserwował w 1883 podział chloroplastu w roślinie zielonej, podział znacznie przypominający ten spotykany u wolno żyjących sinic. Naukowiec ten zaproponował wstępnie w formie przypisu, że rośliny zielone powstały na skutek symbiozy dwóch organizmów (teoria endosymbiozy)[1].
Syn Wilhelma Philippa Schimpera botanika, dyrektora Muzeum Historii Naturalnej w Strasburgu. W latach 1874-1878 studiował nauki przyrodnicze w Reichsuniversität Straßburg, w 1878 obronił doktorat. W 1881 został członkiem Kolegium Naukowego Uniwersytetu w Baltimore, skąd podróżuje na Florydę i Massachusetts, aby poznać florę tropikalną. Po powrocie do Europy w 1882 pracował z Edwardem Strasburgerem w Bonn nad anatomią i fizjologią komórek roślinnych oraz ich zawartością, a w latach 1882/83 odbył podróże badawcze do Trynidadu i Wenezueli, z wynikami których habilitował się w Bonn w 1883 roku. W 1898 został mianowany profesorem na Uniwersytecie w Bazylei[2]. W 1892 został członkiem Leopoldiny[3].
Przypisy
- ↑ Encyklopedia PWN, Tom 3, Warszawa 1991, s. 289
- ↑ [https://www.deutsche-biographie.de/118976591.html?language=en#ndbcontent Andreas Franz Wilhelm Schimper w: Deutsche Biographie (j. niem.).
- ↑ wpis na listę członków Leopoldiny
