Andrijiwśkyj uzwiz

Andrijiwśkyj uzwiz
Андріївський узвіз
Padół
Ilustracja
Andrijiwśkyj uzwiz nocą (2021)
Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Kijów

Długość

720 m

Położenie na mapie Kijowa
Mapa konturowa Kijowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Andrijiwśkyj uzwiz”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry znajduje się punkt z opisem „Andrijiwśkyj uzwiz”
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego
Mapa konturowa Kijowa i obwodu kijowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Andrijiwśkyj uzwiz”
Ziemia50°27′36,0″N 30°30′59,0″E/50,460000 30,516389

Andrijiwśkyj uzwiz (ukr. Андріївський узвіз) – zabytkowa ulica w Kijowie, łącząca Górne Miasto (Stary Kijów) z historyczną dzielnicą handlową Padół. Ulica ta, często określana przez przewodników jako „Montmartre Kijowa”, jest jedną z głównych atrakcji turystycznych stolicy Ukrainy[1][2][3].

Andrijiwśkyj uzwiz znajduje się na liście narodowych zabytków Ukrainy zgodnie z odpowiednią uchwałą rządową[4].

Charakterystyka

Zjazd ma długość około 720 metrów i wyłożony jest brukiem. Rozpoczyna się przy końcu ulicy Wołodymyrskiej i stromym łukiem opada wokół Góry Zamkowej, kończąc się w pobliżu Kontraktowa Płoszcza[5].

Przy ulicy znajduje się wiele historycznych obiektów, w tym:

Znajdują się tam również inne charakterystyczne punkty, w tym:

Historia

Pierwotnie był to stromy szlak, który przez wieki pozostawał niezamieszkany z powodu trudnych warunków terenowych. Dopiero w 1711, na polecenie gubernatora Dmitrija Golicyna, droga została poszerzona, umożliwiając przejazd wozom konnym i wołowym[10].

W XVIII i XIX wieku ulica była zamieszkana głównie przez kupców i rzemieślników. W tym okresie powstały liczne budynki mieszkalne i handlowe, które nadały ulicy jej charakterystyczny wygląd. W 1920, w czasach radzieckich, ulica została przemianowana na cześć rewolucjonisty Gieorgija Liwera, jednak w 1944 przywrócono jej historyczną nazwę[10].

W latach 80. XX wieku przeprowadzono gruntowną rekonstrukcję ulicy, przywracając jej dawny blask. Jednak w 2012 roku doszło do kontrowersyjnej rozbiórki kilku zabytkowych budynków, co wywołało protesty społeczne. W odpowiedzi na krytykę inwestorzy zobowiązali się do odbudowy zniszczonych fasad i stworzenia centrum kulturalnego w miejscu wyburzonych obiektów[10].

Dziś Andrijiwśkyj uzwiz jest popularnym miejscem turystycznym, pełnym galerii sztuki, kawiarni i sklepów z pamiątkami. Ulica ta jest również miejscem licznych festiwali i wydarzeń kulturalnych, przyciągającym zarówno mieszkańców, jak i turystów[10].

23 czerwca 2009 Rada Miejska Kijowa zatwierdziła projekt rekonstrukcji ulicy, który rok wcześniej ogłosił ówczesny mer Łeonid Czernowecki. Chociaż dokładny harmonogram prac nie został przyjęty, środki na realizację projektu zostały ujęte w budżecie miasta na rok 2010[11].

Przypisy

  1. ANDREYEVSKIY SPUSK [online], hotels-kiev.com, 21 lipca 2003 [dostęp 2025-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2003-07-21] (ang.).
  2. Andreevsky Spusk [online], kiev.info, 27 czerwca 2009 [dostęp 2025-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-27] (ang.).
  3. Kaja Werbanowska, Kijów: Na ostrygi i na kawę [online], kukbuk.pl [dostęp 2025-04-26] (pol.).
  4. Про занесення об'єктів культурної спадщини національного значення до Державного реєстру нерухомих пам'яток України [online], zakon.rada.gov.ua, 2009 [dostęp 2025-04-24] (ukr.).
  5. 1 2 Andriyivskyy Descent [online], kyivguide.com.ua, 15 września 2021 [dostęp 2025-04-24] (ang.).
  6. The Castle of Richard the Lionheart [online], discover-ukraine.info [dostęp 2025-04-24] (ang.).
  7. Пам’ятник Михайлу Булгакову [online], kyivpastfuture.com.ua, 19 października 2021 [dostęp 2025-04-24] (ukr.).
  8. Пам’ятник Проні Прокопівні та Голохвастову [online], mistokyia.ua, 15 czerwca 2024 [dostęp 2025-04-24] (ukr.).
  9. Пам’ятник Тарасу Шевченку на Андріївському узвозі [online], guide.kyivcity.gov.ua [dostęp 2025-04-24] (ukr.).
  10. 1 2 3 4 Андріївський узвіз [online], 7chudes.in.ua [dostęp 2025-04-24] (ukr.).
  11. Андреевский спуск в Киеве отреставрируют » Новости в Киеве – Корреспондент [online], web.archive.org, 26 czerwca 2009 [dostęp 2025-04-24] [zarchiwizowane z adresu 2009-06-26].