Andrzej Grzybowski (żołnierz)

Andrzej Grzybowski
porucznik saperów porucznik saperów
Data i miejsce urodzenia

3 października 1899
majątek Chutorok

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1918–1940

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

4 Dywizja Strzelców Polskich
Centrum Wyszkolenia Saperów
3 Batalion Saperów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Andrzej Grzybowski (ur. 3 października 1899 w majątku Chutorok na Kubaniu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – inżynier, porucznik saperów Wojska Polskiego, kawaler Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Edwarda i Wilhelminy z Kowszunów. Żołnierz 4 Dywizji Strzelców Polskich gen. Żeligowskiego. W 1920 uczestnik walk pod Ostrowią Mazowiecką, Zambrowem i Radzyminem[1]. 

W latach 1923–1925 był podchorążym Oficerskiej Szkoły Inżynierii w Warszawie. 1 października 1925 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 20. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 3 pułku saperów w Wilnie[2]. 15 lipca 1927 roku został awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1927 roku i 16. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[3]. W 1928 roku służył w 2 pułku saperów w Puławach[4]. W marcu 1931 został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie[5][6]. Do 1939 roku pełnił służbę w 3 batalionie saperów w Wilnie[7]. W marcu tego roku przebywał w szpitalu[8]. Uzyskał tytuł inżyniera budowy dróg i mostów[9].

W kampanii wrześniowej wzięty do niewoli radzieckiej, osadzony najpierw w juchnowskim jenieckim obozie rozdzielczym (figuruje na liście jeńców z 19.10.1939), a następnie przeniesiony do Kozielska. Między 19 a 21 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD – lista wywózkowa 035/3, pozycja 25, nr akt 3673 z kwietnia 1940[10]. Został zamordowany między 20 a 22 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim. Zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943, zapis w dzienniku ekshumacji pod datą 29.05.1943[11]. Przy szczątkach znaleziono dwa pisma z Ministerstwa, kartę szczepień, medalik[12]. Figuruje na liście AM-258-3534 i liście Komisji Technicznej PCK pod numerem 03534. Nazwisko Grzybowskiego znajduje się na liście ofiar (pod nr 3534) opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 178 i w Nowym Kurierze Warszawskim nr 170 z 1943. Krewni do 1948 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Do czasu mobilizacji mieszkał w Łowiczu[11][9]. Żonaty z Wandą z Bejgrowiczów, miał córkę Marię[13].

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 191.
  2. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 101 z 7 października 1925 roku, s. 545, 548.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 212.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 570, 606.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931, s. 107.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 260, 822.
  7. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 250, 804.
  8. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 804.
  9. 1 2 Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, Warszawa: PAX, 1991, s. 114.
  10. ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 683.
  11. 1 2 УБИТЫ В КАТЫНИ, Moskwa 2015, s. 263.
  12. ↑ Amtliches Material zum Massenmord von Katyn, Berlin 1943, s. 258.
  13. ↑ Katyń, Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Warszawa 2000, s. 191.
  14. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 250.
  16. ↑ M.P. z 1933 r. nr 258, poz. 276.
  17. ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wojskowych Nr 1/86 w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939”. „Dziennik Ustaw RP”. 2, s. 30, 1986-04-10. Londyn: Minister Sprawiedliwości..

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ISBN 83-85028-81-1.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.